SELANİK KOZANA SARMUSALAR-PTELiA KÖYÜ 1915 YILI SEÇMEN KAYITLARI ve MÜBADİLLERİN YANINDA GETİRDİKLERİ BELGELER

Selam

Uzun bir aradan sonra tekrar burada olmak ufacıkta olsa,  tarihe not düşmeye çalışmak çok güzel.Bugün ki köyümüz Kozana'ya bağlı eski adı Sarmusalar yeni adı Ptelia köyü.. Köy 78 erkekten oluşan, diğer Türk köyleri gibi çiftçilik yapan bir köy...1915 seçim kayıtlarında Kozana şehir merkezine şöyle bir göz gezdirdim.Hepsi zanaatkar....şekerci,sobacı,eşekçi,kasap,terzi.....uzayıp gidiyor.Bizimkilerin neredeyse tamamı toprak ağası, çiftçi...

Sarmusalar Sarı Musalar topluluğunun bir koludur. 

Şimdiki ismi olan Ptelea (Ftelya) ise  karaağaç anlamına gelmektedir.

Prof.Dr.Kemal Arı  "Türk Ticaret-i Bahriyesi ve Mübadele Gemileri" adlı eserinde Mübadillere ait belgeleri şöyle anlatır:

"Yunanistan'dan gelen göçmen ailenin elindeki belgeler genellikle şunlardı:

1-Aile kimlik belgesi : Bu belgede, ailenin Yunanistan'dan ayrılacağı limanın adı, aile reisi olan erkeğin ve diğer yetişkin erkeklerin adları, kadın ve çocukların sayısı, ailenin toplam nüfusu, kimliğin düzenlendiği tarih, düzenleyen karma komisyonun resmi mühürle onayı, yolculuğun ücretli olup olmadığına ilişkin karma komisyonun notu yer almaktaydı.

2- Aşı belgesi : Göçmen ailesindeki hangi bireye, hangi aşıların uygulandığına ilişkin sağlık kuruluşlarının kaydı yer almaktaydı.

3- Tasfiye talepnamesi : Göçmen ailesinin Yunanistan'da ki mal varlığının miktarını ve paraca değerini ayrıntılarıyla gösteren ve Muhtelit Mübadele Komisyonuna sunulması gereken belgenin bir kopyası.Bu belgeler göçmenin kendisi tarafından doldurulmuş, yerel ihtiyar heyetince imzalanmış ve karma komisyon tarafından onaylanmıştı. Göçmen ailesinin talepnamede  gösterdiği mal varlığının sonradan yapılacak incelemesinde doğruluğu saptandığında Türkiye'de ki terk edilmiş mallardan hakkını alması öngörülüyordu.

4- Göçmen Yunanistan'dayken Yunan makamlarınca müsadere edilen mallarına karşılık verilmiş makbuz ve resmi tutanak.

Ayrıca göçmen ailesi vapurdan inince ilgili iskân mıntıka müdürlüğünce aşı durumunu ve iaşe edildiklerini gösteren başka bir kimlik daha veriliyordu." 

Aşağıda Sarmusalar köyünün listeleri var..Umarım faydası olur.
                                                                                   Sevgilerimle

4 yıllık emeğimin sonucu olan kitabımı 2018 yılında yayınladım. Vefa örneği olmasını istediğim için ; doğduğu toprakları bir daha göremeyen buğulu,elâ gözlü tüm mübadillere ithâf ettim. 

Umarım birçok mübadile faydası olur. Kitapta Kozana'ya bağlı 61 köyde yaşayan 5140 Türk-Müslüman-Erkek nüfusa ait bilgiler bulunmaktadır. O köylerden biri de Sarmusalar.......Kitabı almak isterseniz eğer sertaccihan@hotmail.com adresinden veya 05386748294 nolu whatsapp hattından bana  ulaşmanız  yeterlidir. 

Memleketten-Vatana Sessizlerin Hikâyesi

1915 Yunanistan Kozana seçmen kayıtlarında Türk ve müslüman nüfusa ait bilgiler ve mübadele

adlı kitabımın arka kapak yazısıdır.

"Kimlik arayışına girdiğimde karşıma çıkan mübadele ve mübadillik idi. Konuyu araştırmaya başladıkça "mübadele bağlamında" tarihin sunulma ve anlaşılma biçimindeki yanlışlığı görmeye başladım. Çoğu mübadil torunu atalarının isimlerini bilmedikleri gibi, nereden geldiklerini, niçin geldiklerini de bilmiyorlar. Bu durum çocuklarımıza kültür aktarımı yapamadığımızın çok net bir kanıtı olarak karşımızda duruyor.

Bir toplumun mensubu olmak, o toplumun oluşma sürecinde ortaya çıkan kültürünü taşımak yükümlülüğünü de beraberinde getirir. Bireyler arasındaki zincir koptukça kültürsüz toplumlar ve kültürsüzleşme ortaya çıkmaktadır.

Bu kitapta kaybedilen Balkan savaşlarından sonra Yunanistan devleti sınırları içinde kaldığı için Yunan vatandaşı sayılan ve bu nedenle 1915 yılında yapılan Yunanistan genel seçimlerinde oy kullanan, Selanik Kozana eyaletine bağlı 61 köyde yaşayan 16 yaş üstü toplam 5140 Türk-erkek-müslüman nüfusa ait bilgiler ve lâkapları bulunmaktadır. Birçok Türk ailenin soyadlarının kaynağı bu lâkaplardır.

24 Temmuz 1923 tarihinde imzalanan Lozan Barış Antlaşması kapsamında 30 Ocak 1923 tarihinde imzalanan "Yunan ve Türk Halklarının Mübadelesine ilişkin sözleşme ve protokol" gereği Rumeli'den Anadolu'ya gelen Türkiye'nin Yunanistan doğumlu yeni vatandaşları ülkelerinin ekonomik,siyasi ve kültürel biçimlendirilmesinde kilit taşı oldular"

       

SARMUSALAR-PTELİA
SIRA NO	ADI	LAKABI	BABA ADI	DOĞUM TARİHİ	İŞİ
5774	Alil	Hıdır Oğları	Osman	1858	Çiftçi
5775	Usein	Hıdır Oğları	Cezer	1861	Çiftçi
5776	Arun	Sufalarlı	Arif	1875	Çiftçi
5777	Ali Osman	Sufalarlı	Besim	1892	Çiftçi
5778	Ahmet	Karamaçı Oğları	Arslan	1855	Çiftçi
5779	Adem	Karamaçı Oğları	Arslan	1857	Çiftçi
5780	Alil	Karamaçı Oğları	Latif	1875	Çiftçi
5781	Ahmet	İslâm Oğları	Zulfikar	1863	Çiftçi
5782	Abdul	Sule Oğları	Sulüman	1873	Çiftçi
5783	Alim	Veli Oğları	İsmail	1885	Çiftçi
5784	Ali	Karamaçı Oğları	Uzeir	1857	Çiftçi
5785	Asan	Sullük Oğları	Idır	1889	Çiftçi
5786	Ali	Yeni Obası	İsmail	1889	Çiftçi
5787	Ali Raza	Karamaçı Oğları	Abas	1889	Çiftçi
5788	Alil	Salih Oğları	Resul	1893	Çiftçi
5789	Veli	Salih Oğları	Suliman	1882	Çiftçi
5790	Yasim	Taranacı Oğlu	Ahmet	1889	Çiftçi
5791	Yunus	Kilenesi Oğlu	Ali	1860	Çiftçi
5792	Yusuf	İsem Oğları	Zulfikar	1860	Çiftçi
5793	Esref	Taranacı Oğlu	Adem	1872	Öğretmen
5794	Ese	Hıtır Oğları	Cafer	1879	Çiftçi
5795	Zekirya		Hıdır	1885	Çiftçi
5796	Zulfikar	İslam Oğlu	Amet	1892	Sığır çobanı
5797	Zekirya	İslam Oğlu	Arif	1884	Çiftçi
5798	İsmail	Yeni Komsu Oğlu	Ali	1857	Çiftçi
5799	İder	Solük Oğlu	Asan	1865	Çiftçi
5800	İbraim		Seip	1889	Çiftçi
5801	İzet	Koca Veli	Omer	1884	Çiftçi
5802	İzet	Hıdır Oğları	Alpedin	1885	Çiftçi
5803	İskender	Taranaci Oğlu	Yusuf	1878	Çiftçi
5804	Kadir	Taranaci Oğlu	Uzeir	1854
5805	Kadir	Koca Veli Oğlu	Elmas	1872	Çiftçi
5806	Mimi	Kuru Oğları	Suliman	1844	Hoca
5807	Memetali	İslam Oğları	Zulfikar	1876	Çiftçi
5808	Memet	Taranaci Oğları	Ali	1875	Çiftçi
5809	Mimin		Zuber	1859	Çiftçi
5810	Mimin	Taranaci Oğlu	İbraim	1889	Çiftçi
5811	Mustafa	Taranaci Oğlu	Yusuf	1865	Çiftçi
5812	Mamut	Sufularlı	Mimin	1892	Çiftçi
5813	Memetali	Sufularlı	Rusen	1875	Çiftçi
5814	Maksut	Hıdır Oğlu	Abedin	1889	Çiftçi
5815	Memet	Hıdır Oğlu	Osman	1874	Çiftçi
5816	Necip	Sufularlı	Arif	1871	Çiftçi
5817	Nasif	Taranaci Oğlu	Uzeir	1861	Çiftçi
5818	Davit		Sali	1893	Çiftçi
5819	Necip		İsmail	1884	Katip
5820	Oruci	Hıtır Oğlu	Cafer	1863	Çiftçi
5821	Uzeir	Taranacı Oğlu	Nasif	1893	Sığır çobanı
5822	Pesim	Sufularlı Oğlu	Rusen	1865	Çiftçi
5823	Pekir	Taranacı Oğlu	Atipas	1883	Çiftçi
5824	Rusit	İslam Oğlu	Suliman	1881	Çiftçi
5825	Raim	Veli Oğları	İsmail	1889	Çiftçi
5826	Recep	Kara Zuber Oğlu	Mumin	1881	Çiftçi
5827	Rıza	Koca Veli Oğlu	Dalip	1884	Çiftçi
5828	Resul	Soluk Oğlu	Asan	1871	Çiftçi
5829	Rustem	Koca Veli Oğlu	Yakup	1874	Çiftçi
5830	Resul	Soluk Oğlu	Asan	1891	Çiftçi
5831	Rıza	Koca Veli Oğlu	Dalip	1884	Jandarma
5832	Sefik	Hıdır Oğlu	Memet	1881	Çiftçi
5833	Sali	Hıdır Oğlu	Hıdır	1881	Çiftçi
5834	Sali	Sufularlı	Arif	1873	Öğretmen
5835	Sadula	Sufularlı	Ahmet	1851	Çiftçi
5836	Sinan	Taranacı Oğlu	İskenter	1889	Çiftçi
5837	Sulüman	Kelanci Oğlu	Idır	1890	Çiftçi
5838	Salim	Hıdır Oğlu	Veli	1875	Çiftçi
5839	Sulüman	İslam Oğlu	Zulfikar	1885	Çiftçi
5840	Sebedin	İslam Oğlu	Suliman	1881	Çoban
5841	Serfidin	Taranacı Oğlu	İbraim	1877	İşçi
5842	Seban	Taranacı Oğlu	Abas	1891	Çiftçi
5843	Sulüman	Kuru Oğlu	Mimin	1877	Çiftçi
5844	Seip	Kalanci Oğlu	Bairam	1867	Çiftçi
5845	Seban	Hıdır Oğlu	Cafer	1874	Çiftçi
5846	Sali	Kalanci Oğlu	Mimin	1878	Çoban
5847	Tafil	Sufularlı Oğlu	Elmas	1879	Çiftçi
5848	Tair	Taranacı Oğlu	Celil	1883	Çiftçi
5849	Celelidin	Konce Veli Oğlu	Dalip	1869	Çiftçi
5850	Ferat	Yeni Komsu Oğlu	Temursa	1868	İşçi
5851	Fatil		***	1883	Çiftçi
5852	Hıdır		Osman	1858	Çiftçi

SELANİK'TE MÜBADELE ZAMANINDA YAŞANANLAR

Gidiyoruz bilinmeze,  gidiyoruz, elveda köyüm, atalarım, evim......

Mübadele haberini; ilk önce Yunan hükümetini ve Yunan ordusunu destekleyerek çeteler kuran, müslüman Türk köylerine saldıran, Yunan ordusunun yenilgisi üzerine, yaptıklarının cezasız kalmayacağını anlayarak Anadolu’dan kaçan ve Jerveni köyüne yerleşen Pontuşçu Rumlardan almışlardı. 

-Buradan gideceksiniz, gitmezseniz sizi keseceğiz. tehditlerine maruz kalan Jerveni köylüleri çaresiz Anadolu’dan gelecek haberleri beklemeye başlamışlardır. Zor günler geçirmektedirler.  Yunan hükümeti; Balkan Savaşı sonrasında mallarının bir kısmına el koymuş, daha sonra gelen rumlarla evlerini mal ve  mülklerini  paylaşmalarını istemiş, evleri geniş olanların evlerini, diğerlerinin odalarını muhacirlere tahsis etmişti. Gelenleri ağır kış şartlarında doyurmak için seferber olan köy halkı, yemek pişirme işini işbölümü yaparak hallederken, tarlalarının yarısını ekip dikmeleri için rumlara bırakmışlardı. Bütün iyi niyetlerine rağmen Anadolu’dan gelenlerin eşyalarını, tavuklarını çalmalarını ve tarlalarına gittiklerinde de;

-Buraya giremezsiniz bizim bunlar siz gidin buradan diye üzerlerine saldıran rumlarla  çatışmaya başlamışlardı. 

-Kuzum 15 tavuğum vardı 2 tanesini kesip muhacirlere yedirdim kalanından da 5 tanesini verdim,  birkaç gün sonra sabah kalktık ki hepsini çalmışlar tavuksuz kaldım. diyen Makbule kadından başka

 -Bize bir anne-kız verdiler, odamızı verdik her gün odanın kapısına yemek koyduk yediler-içtiler boş kaplarını kapının önüne koydular, bir gün olsun size yardım edelim demediler diyen köylüler ağır geçen kış şartları yanında; çetelerin baskınlarından korunmak amacıyla tarlalarını ekememiş, odun kesip satamamışlardı. Bunu da 

-Zaten elimizde yiyecek azdı, tohumluk ayırdığımız mısır baklaları bile pişirdik, tavuk, koyun, dana kestik onları doyurduk kendimiz bile yiyemedik, bizimkiler yine de  en zararsızlarıydı sözleriyle anlatmaktadır..

Nihayet zorunlu göç olacağı anlaşılmıştı. Söylentiler gerçekleşmiş, tedirgin bekleyiş sona ermişti. Herkes sahip oldukları mal ve mülk sayımnı yaptırmakta, köy ihtiyar heyeti başkanı  Bayram Himmet hoca ve azalar mümkün mertebe köy halkını mübadele hakkında bilgilendirmekteydi.

Belgeleri incelediğimizde: Anadolu’dan mübadele ile gidecek olan Rumlara, Yunan hükümeti ve Fener Rum Patrikhanesi öncülüğünde zengin rumların katkılarıyla, mübadelede göçmenlerin neler yapması gerektiği bir kılavuz kitapta anlatılmaktaydı.  Çoğunluğu varlıklı ve eğitimli Rumlar bilinçli hareket ederek taşıyabildikleri bütün taşınmazlarını çeşitli şekillerde götürmeye veya paraya çevirmeye çalışmıştır. Yunanistan’daki müslüman köylerinin çoğuna hala mübadelenin boyutlarını anlatacak heyetler gidememekte, kulaktan dolma haberler söylentiler yayılmakta,  müslümanların mallarını bedava üzerlerine geçirmeye çalışanlar tarafından “yakında geri döneceksiniz geldiğinizde size tekrar veririz” diyerek kandırılmaktaydılar. Eşyalar, hayvanlar, evler, tarlalar çok ucuza ya Yunanlılara ya da Anadolu Rumlarına veya Makedonlara satılmaktaydılar. Kesriye’ye gelen Uluslararası komisyon yetkilileri tarafından; Jerveni köyünün ve köylülerinin mal beyanlarına dayalı tesbitler yapılmış, günler süren yazılımlar bittikten sonra köyü terk etmeleri bildirilmiştir. Çıkılacak yol ulaşım güçlükleriyle doludur. Yayan ve At arabalarıyla yola çıkılacaktı, taşıma parası fazla hesaplanmaktaydı. Yunan hükümeti vergi ve taşıma ücretini oldukça yükseltmiş gayri resmi yollardan Anadolu’ya gideceklerin soyulmasına göz yummaktaydı.

               Türk hükümetinin bütün itiraz ve misilleme yapacakları açıklamasına rağmen; “Öküz, inek ve koyun-keçilerimizi tavuk fiyatına satmak zorunda kaldık, yol paramızı denkleştirelim istedik. Hayvanları yollarda beslemek, barındırmak, vapurla taşımak olmaz dediler. Ne yapalım telef olmasınlar yollarda diye sattık. Bir şey almanıza gerek yok, acil ihtiyaçlarınızı alın gideceğiniz yerlerde bıraktığınız eşyaların karşılığı var denildi, pişirdiğimiz yemekleri, kap kacaklarımızı ambarımızda ne varsa onları bıraktık, halılarımızı bıraktık, yastıklarımızı bıraktık…" 

-Bunlar ne ki çupçe mezardaki ölülerimizi, annemizi-babamızı, evlatlarımızı bıraktık, eşya nedir ki geçmişimizi atalarımızı bıraktık..”

-Az biraz ekmek aldık yanımıza birde tava, bir gömlek, akıl edenler yatak ve yorganlarını da aldılar yanlarına , almayanlar sonra çok zahmet çektiler ben bakla ve mısır tohumu aldım kuşağıma sardım. Bilseydik tavukları da alırdık keser yerdik aç kalınca çok zahmet çektik çok…Denkler sarıldı, eşyaların bir kısmı arabalara yüklendi. Komşu köylerden arkadaşlarımızla helalleşildi, sıra mezarlarımızı ziyaret edip ayrılmaya geldi. İşte o zaman bir kıyamet koptu ağıtlar, ağlamalar evladının, annesinin-babasının mezarından ayrılmak  istemeyip hemen oracıkta ölmek için yakaranlar…Artık anladık gidiyoruz …son ana dek bir  mucize beklemiştik olmadı. Tırnaklarımız kaldı mezarlarda öyle söküp aldılar bizi, yürüttüler. Yunan askerleri bize saldırı olmasın ve de kafileden kaçanlar olmasın diye önden ve yanımızdan yürüyorlardı. 

Gidiyoruz bilinmeze,  gidiyoruz, elveda köyüm, atalarım, evim......

 Daha düne kadar bahçesinde çocuklarımızın kahkahalarla oyunlar oynadığı evim, saklandığımız orman, meşe ağaçlarım, gürül gürül akan dere, değirmen, cami, mektebim, durmadan öten kuşlar elveda..          

Dönecek miyiz sağ salim, görecek miyiz bir daha bilinmez!.. Bilinmeze doğru çıktık yola.. Hastaları, çocukları, bebekli kadınları at arabalarıyla taşımaya çalıştılar, kimini sırtında, kimini kucağında çocuğuyla..... 

Kafile Jerveni’den yayan olarak Florina (Soroviç) istasyonuna ulaşır. Buraya  diğer köylerden gelenlerle birlikte trene bindirilerek, hayvanlarla aynı vagonlarda istif edilen mübadiller  Selanik şehrine taşınır.

Üstleri başları perişan, Selanik şehrine ulaşan göç kafilesi; sokakta yürüyüp barınılacak yer olarak ayrılan yere doğru giderken bazı evlerden Yunan ve Rum kadınları ”gidin gidin, gittiğiniz yerde açlıktan öleceksiniz. Kendi pisliğinizi yiyeceksiniz” diye bağırarak pis sular dökmektedir üzerlerine....

Kıyafetlerimiz, malka bağladığımız örtülerimiz kir içerisinde kaldı üstümüz başımız sidik koktu..Korkumuz arttı, iyice sesimiz kesildi, sızlanmalarımız bitti.. Selanik’te      Hilal-i Ahmer tarafından kurulan çadır ve barakalarda, açık alanlarda, güneş altında günlerce kendilerini ANADOLU’YA GÖTÜRECEK GEMİYİ beklediler. Başarabilenler, hamile kadınlar ile  küçük çocuklar bir çadırın altına sığındılar. Hilal-i Ahmer’in dağıttığı yiyeceği –yemeği alabilenler olduğu gibi alamayanlar da  oldu. 

- Aşı olduk, yapabilenler banyo yaptılar bu amaçla kurulan yerlerde. 

Bu ve benzeri anlatımlar bütün mübadillerin ortak anlatımıdır!.. Ayrıca aç kaldıkları için yıkıntılarda yiyecek arayan Müslüman kadın ve erkeklere yapılan saldırılardan da bahsedilmektedir. Saldırılar muhacirlere yapılmakla kalmamış onlara hizmet etmek için Selanik ve diğer merkezlerde bulunan Hilal-i Ahmer görevlilerine de yapılmıştır. Bu saldırılar  dönemin belgelerinde ve gazete haberlerinde yer almıştır.

Anadolu’ya gidecekleri günü beklerken, her yerde olduğu gibi Selanik’te de yiyecek fiyatları çok artmış, biraz olsun açlıklarını bastırmak için pahalıda olsa satılan yiyecekleri almak zorunda kalmışlardır.. 

-bir simit aldık  20 para istediler geri vermek istedik almayıp Yunan polisi ile gelip zorla aldılar parayı elimizden.... Sattıkları mal ve mülklerinin karşılığı olarak aldıkları üç kuruş hızla erimekte, ellerindeki gittikçe azalan paranın bir kısmını  taşıma parasını olarak muhafaza etmeye çalışarak beklemektedirler kendilerini taşıyacak gemiyi.

Mübadeleden hemen sonra Selanik köylerinden biri arkada Türklerin evleri

    Yunanlılar çeteler kurarak; Vapur bekleyenleri polis kıyafetleriyle dolandırdıkları, tartaklayıp paralarını gasp ettikleri şikayetleri kadar eşyaların aranarak değerli eşyaların alınması şikayetleri dikkat çekicidir. “Bebeğin kundağına birikimlerimizi ve altın saklamıştık kundağı açıp aldılar!.. Yorgana dikip sakladık altın ve paralarımızı aldılar. üstümüzü ararken çaldılar paramızı… Sizi göndermeyeceğiz şu kadar para vermezseniz gidemezsiniz dediler.. Şikayetler saymakla bitmiyor….

Çekilen acılar bir daha yaşanmasın diyerek noktalamak istiyorum. Sevgilerimle

Bu yazısını  benimle paylaşan Sevgili Hocam Leyla Kaplan'a en kalbi duygularımla

SELANİK GELMERİYE / GELEMERYE KAZASI KÖY ADLARI

Arkada Türk evleri, mübadeleden hemen sonra çekilmiş bir fotoğraf karesi

Panagiotis Stavretes'e teşekkürler

Selanik Vilayeti Gelmeriye / Gelemerye kazasından  717 aileye ait tasfiye talepnameleri mevcut.  Bu durum bize Gelemeriye / Gelemerye'nin büyük bir ilçe merkezi olduğunu gösteriyor.

genelde meslek grupları Öğretmen, eczacı,yorgancı,istasyon memuru,arabacı,sırımcı,otelci,hancı,kahveci ve çiftçi olarak ayrılıyor.

Gelmeriye kazasından gelenler;

Manisa-Alaşehir, Gedikli köyü ve Muradiye'ye,
Balıkesir Bandırma Edremit ve Havran köyüne,
İzmir Karşıyaka'ya,
Ankara, Adana, Trabzon, Kocaeli'ye,
İstanbul Erenköy-Üsküdar-Beşiktaş ve Fatih'e yerleştirilmişlerdir. 

        Şimdiki adı Kalamaria

                                                         Sevgilerimle

KÖYLER		ÇİFTLİKLER
Avanlı	Arsaklı	Zağarcı Çiftliği
Apaşmı	Burnazlı	Macarlık Çiftliği
Bornazlı	Yeniköy	Büyükkaraburun Çiftliği
Musli	Pişone	Küçükkaraburun Çiftliği
Akçalı	Atmacalı	Çayır Çiftliği
Hacı Musalı	Esenli	Soruklu Çiftliği
Yağcılar	Seleli	Karva Çiftliği
Gedikli	Kapucular	Turhanlı Çiftliği
Uzun Ali	Kerç	Yeniköy Çiftliği
Kasaplı	Üçevler	Pirnar Çiftliği
Adalı	Karacahasan	Bahçeli Çiftliği
Sığırlı	Bahşişli
Karaçuhalı	Aksaklı	MAHALLELER
Çiganeli	Tilkili	İshakpaşa mahallesi
Turhanlı	Çengelli
Soruklu	Senceli
Bozalan