SEN MUHACİRSİN!!!!!!! NERAYDA ALİ AKMONA BARAJ GÖLÜ FOTOĞRAFLARI EŞLİĞİNDE

Merhaba  

Kırımşah'lı Arap Demiroğlu'nun kaleminden  ailesine ait hikaye aşağıda...herkesin ailesinden bir parça gibi........ fotoğraflar Kozana'ya bağlı Ali Akmona baraj gölüne ve köyüne ait......

Evimizin arkasındaki okul yeni açılmış bende birinci sınıfa kayıt olmuştum. Siyah önlük, kolalı yaka ile mahalle arkadaşlarımla okul yolunu sevinç ile tutmuştuk. Sınıfımız belli oldu öğretmenimizin eşliğinde sınıfımıza geldik. Sınıfta arkadaşlarla kaynaşmaya başlamıştık. Bir çocuk evimizi sordu, evimizi sınıfın penceresinden gösterdim bana ;

- sen muhacirsin o zaman deyince ben cevap veremedim.

Aksamı dört gözle bekledim, babam dükkânımızı kapatıp az geç gelirdi. Anneme muhacir sözcüğünün ne demek olduğunu sormadım, çünkü onun okuması yazması yoktu, bilemez diye düşündüm. Babam nihayet geldi ben karşısına dikilip yüzüne bakarak;

- Baba biz muhacir miyiz?

- Evet, oğlum biz muhaciriz.

- Muhacir ne demek baba?

- Babam ; otur bakalım şöyle karşıma dedi anlatmaya başladı. Oğlum bizler Sungurlu'ya Selanik’ten geldik, onun için biz muhacir olduk.

- Baba neden Selanik’ten buraya geldik peki?

- Oğlum bizler 600 yıl Osmanlı Devleti bayrağı altında Selanik’i idare ettik. Sonra Selanik Yunanların eline geçti 12 yılda Yunanlıların idaresi altında kaldık. Bizim bu muhacirliğimiz ikinci defa: ben doğmadan balkan savaşı olunca biz bölgece bir tarafa göçmüşüz, sonra oradan yeniden köyümüze dönmüşüz. İşte o günlerde Yunanlıların emrine girmişiz. Atatürk kurtuluş savaşını kazanınca bizleri oradan Yunan egemenliğinden kurtarmak için Anadolu yaşayan Rumlarla bizleri mübadele yaptı. İyi hatırlıyorum oğlum; köydeyken bizim köye 300 hane Rum geldi onlarla dört ay beraber yaşadık. Sonra Selanik’e geldik. Üç ay orada çadırlar içinde bekledik, gemi gelmesini. Bir gün gemiye bizi doldurdular sizler Anadolu’ya gidiyorsunuz dediler gemi hareket ederken kimi insanlar sakladıkları silahları çıkartarak Selanik’e doğru ateş etti. Vapur yolculuğumuz böylece başladı vapurda küçük kardeşim Kasım öldü. Onun ölüsünü denize attılar. Bir gün İstanbul’a geldik. İstanbul’da zenginin birisi; gemideki insanlara sıcak ekmek helva dağıttı, günlerce sıcak yemek yememiştik. Bir hafta yolculuktan sonra Samsun'a çıktık. O gün yaylılarla Ordu'ya doğru hareket ettik. Ordu’da iki ay kaldık. Orada sıtmadan insanlar ölmeye başlamıştı, biz yeniden göçe başladık. Çorum’un Mecitözü ilçesinin Karaca öğren köyüne yerleştik. Bu köyde altı ay kaldık. Dedenin abisi Sungurlu'ya gelmişti. Abisinin yanına gelmek istedi bizde buraya yerleşmiş olduk.

- Peki baba komşularımız diğer insanlar onlarda mı muhacir?

- Evet oğlum onlarda muhacir.. kimisi bizim köyden Kırımşalı, kimisi Cumalı, kimi gelinlerimiz ise başka köylü yani Uçanalı, Katransa, Gırametikli, Kölemezli ama ağırlıklı olarak bizim köylü ile Cumalı burda.

- Peki baba oradaki mallarımız ne oldu ?

- Onların hepsini orada bıraktık yedi yüz koyunumuz, beş yüz dönüm arazimiz vardı hep orda kaldı orda zengin iken, burada fakir durumuna düştük.

- Baba biz Selanik’e nereden gitmişiz.?

- Oğlum biz oraya Konya’dan göçmüşüz. Bizler Yahya Bey Yörüklerindeniz.

derdi rahmetli o günkü çocukluğumla muhacirliğimi anlamış muhacir oluşumdan da her zaman gurur duymuşumdur.

Arap Demiroğlu

İkinci kuşak mübadil

Aile tarihine ait hikayeyi bizimle paylaşan Arap bey'e teşekkürler                                                                                     Sevgilerimle

VAZİYETLERİ TÜRK KALBİ TAŞIYAN HER İNSANI AĞLATACAK BİR MAHİYETDEDİR.....YARDIM EDİNİZ! YARDIM EDİNİZ!

MUHACİRLERE YARDIM EN BÜYÜK DİN BORCUDUR..        Yunan –Türk Savaşı haline dönüşen Türk İstiklal Savaşı sona erdiğinde Anadolu’nun batısında 640.000 ev yakılıp yıkılmış, 1.500.000'den fazla Müslüman iç kısımlara göç etmişti. Lozan Barış Antlaşması görüşmelerinde Türk Heyeti, 20 Ocak 1923 tarihinde bir Memorandum (bir devletin başka bir devlete siyasal bir sorunla ilgili olarak gönderdiği uyarı yazısı, diplomatik nota) sunarak,   Yunanistan’ın Türkiye'ye verdiği zararı 1.341.639.505 Türk Lirası olarak belirtmiştir. Listeler halinde Yunan ve Rumların yakıp yıktığı şehirlerin adlarını, ev ve mağazaları, otel, anterpo, din ve eğitim yapıları, fabrikalar, işyerleri, değirmenler, v.b. ve bunların değerleri gösterilmiştir…  Yakıp-yıkılmış kentlerin    Yakılıp–Yıkılmış evler     Savaştan önce var olanlar      Kayıpların değeri ADI                        KONUTLAR                  KONUTLAR                      TUTARI      Manisa                            13.638                              14.773                           73.042.009            Alaşehir                            4.350                                4.500                            16.311.000          Salihli                                2.000                                2.000                             9.050 000         Kasaba                               6.126                                6.326                           24.068.530          Gemdens(Gördes)               431             Tüm yerle bir edilmiştir               868.000 Aydın                                  6.243            Tüm yerle bir edilmiştir           34.437.000 Nazilli                                  2.121           Tüm yerle bir edilmiştir.            9.647.800 Sanbe(Sahne)                     1.731            Çoğu yakılıp-yıkılmıştır             7.434.900 Mihaliç                                1.965           Tüm yerle bir edilmiştir              6.591.000 Pazov Köy(Pazarköy)         408            Tüm yerle bir edilmiştir             820.000

Bilecik                            2.245                   Tüm yerle bir edilmiştir              1.136.000  

 Söğüt                          948                          Tüm yerle bir edilmiştir              2.940.00        

 Yenişehir                   1.187                     Yarısı yakılıp yıkılmıştır          5.136.000

Bozöyük                     748                       Tüm yerle bir edilmiştir           1.126.000

Pazarcık                     644                       Tüm yerle bir edilmiştir             1.995.000     

İznik(Nice’e)                615                               648                                 1.467.400    

Kara-Mürsel                     830                              847                                 9.106.500           

Yalova                            232                                286                                  772.960         

Eskişehir                     1.867                  Bir parçası yerle bir edilmiştir.      28.860.000

Mihaliçcik                    905                     Tüm yerle bir edilmiştir                 3.364.750 

Uşak                              1.977                  Çoğu yakılıp yıkılmıştır               15.496.810   

Gediz(K’edos)                694                   Tüm yerle bir edilmiştir            1.815.700   

 Çivril                              405                    Tüm yerle bir edilmiştir                1.539.800  

Takmak(Eşme)             307                   Tüm yerle bir edilmiştir              897.000  

Bandırma                        1.305                Çoğu yakılıp yıkılmıştır                  49.122.000  

Afyon Karahisar              394                  Bir kesimi yerle bir edilmiştir       2.123.495……

TOPLAM                     54.205               TOPLAM                                        305.271.214  

Sunulan bir başka listede  Yunan işgaline uğramış her bir sancağın şehir, kasaba ve köylerinde yakılıp –yıkılmış  eğitim yapıları, fabrikalar, çiftlikler, evler, kutsal  mekanlar v.b. yapıların sayısını ve değerlerini belirtmektedir.

SANCAK                                              Yakılıp-Yıkılmış Yapılar       Zararın Türk Lirası Olarak Tutarı

     İZMİR                                                      13.599                                                            53.562.203

   SARUHAN                                               9.084                                                                8.752.261

   AYDIN                                                      3.326                                                                7.995.633

   DENİZLİ                                                     634                                                                  786.717

   BURSA                                                    13.668                                                             16.837.000    

   ERTUĞRUL                                             3.235                                                             27.476.597

   İZMİT                                                     17.728                                                             27.476.597

  ESKİŞEHİR                                            21.711                                                             30.642.110

  BALIKESİR(KARASİ)                           6.385                                                             21.480.495       

  AFYONKARAHİSAR                                278                                                                 354.980              KÜTAHYA                                                   894                                                               1.362.744

  HAYMANA KAZASI                              1.127                                                                  206.305

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

TOPLAM                                              86.669                                              177.310.945                       

Lozan Barış Antlaşması görüşmelerinde Sancaklara bağlı şehir, kasaba ve köylerde ev eşyası, ticaret eşyası, para, tarım araç ve gereçleri, makineler, taşınır taşınmaz mallardan alınıp götürülen ya da yok edilenlerin değerini gösterir liste:

 SANCAK                                       Zararın Türk Lirası Olarak Tutarı

___________________________________________________________________

İZMİR                                                               63.831.731          

SARUHAN                                                     112.084.244

AYDIN                                                            110.784.822  

DENİZLİ                                                            1.220.517

ERTUĞRUL                                                   21.114.032

BURSA                                                            36.857.600

İZMİT                                                             98.234.805

ESKİŞEHİR                                                   22.699.038

KARASİ(BALIKESİR)                                90.369.736

AFYONKARAHİSAR                                    1.032.750

KÜTAHYA                                                        5.546.425

ÇANAKKALE                                                    122.321

HAYMANA                                                      2.338.312

 TOPLAM                                                       567.235.341

Bunun yanı sıra alınıp, Yunanistan’a götürülen veya yok edilen taşıtların ve hayvanların sayısını ve değerini gösteren liste( HAYVANLARIN VE TAŞITLARIN DEĞERİ FRANK OLARAK YAZILMIŞTIR.)

İZMİR                                 20.441.206

SARUHAN                          11.073.702

AYDIN                                  4.278.755

DENİZLİ                              2.764.535

BURSA                                 6.921.267

ERTUĞRUL                        6.711.891

İZMİT                                   9.969.582

ESKİŞEHİR                        27.498.755

KARASİ(BALIKESİR)       2.280.351

AFYONKARAHİSAR         1.076.710

KÜTAHYA                             7.236.710

HAYMANA KAZASI           2.799.100

   TOPLAM                          112.032.425

Yunanlıların işgal ettikleri yerlerden toplayıp götürdükleri  hayvanların miktarı:

AT                                       : 134.040

EŞEK                                  :   63.926 

İNEK ve ÖKÜZ                 : 264.980

MANDA                              : 228.230 

DEVE                                  :     8.504 

KEÇİ                                   : 821.339

KOYUN                              : 1.770.316

   İşgal altındaki diğer yerlerde de durum farklı değildi. Karadeniz'de 500’e yakın köy tahrip edilmiş, Mübadele sırasında da evlerin çoğunun kapı ve pencereleri  sökülerek kullanılmaz hale getirilmişti. Oturulabilecek durumda olan evlerin bir kısmı evsizler veya evlerinin durumundan hoşnut olmayanlar tarafından işgal edilmiş, ayrıca "bedel-i icardan" faydalanılarak ücret karşılığında varlıklılar tarafından, gidenlerden, satın alınmıştır..

   Maddi kayıpların yanında insan kayıpları, esir edilerek götürülenler ki; bunların arasında kadınlar vardır. Binlerce kadın zorla götürülmüştür. Götürülen Müslüman kadınlara misilleme olarak Yunan vatandaşı olan kadınlar, Kırşehir’deki kampa gönderilerek burada tutulur.Gerek esir kadınların, gerekse zorla götürülüp, alıkonulan kadınların serbest bırakılması için, karşılıklı değiş tokuş yapılarak Müslüman kadınlar kurtarılmaya çalışılmıştır.

   Kanla sulanmış Rumeli’den,  kanla sulanan Anadolu’ya göç başladığında, harab olmuş topraklara, perişan bir halde ulaşan muhacirlerin hayatta kalmasını sağlayıp, onların  yiyecek, giyecek, sağlık, barınma sorunlarını süratle çözmek yeni Türk Devletinin ve hükümetinin en önemli meselesi olmuştu.

    Bir taraftan savaşta harab olmuş  Anadolu’yu imar etmek, diğer taraftan  uzun süren savaşlar sonucu  elindeki maddi kaynakların tükenmiş olması göçmenlerin ihtiyaçlarının yeterince giderilememesinde en büyük etkendi.Balkan Savaşı, I.Dünya Savaşı ve Türk İstiklal  Savaşı yıllarında olduğu gibi ihtiyaçları gidermek için Müslüman ülke halklarından ve Dünya’daki merhamet sahibi insanlardan muhacirler için yardım isteyen çağrılar  yapılmaya başlanacaktı.

Cumhurbaşkanı Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın  Hilal-i Ahmer öncülüğünde;

YARDIM EDİNİZ…

          Kışın şedâîdine, düşmânın mezalimine göğüs gererek çoluk çocuklarıyla memleketimize ilticâ etmiş bulunan yüzlerce, binlerce din ve kan kardeşlerimiz bizden muâvenet şefkat ve teselli bekliyor.

     Senelerden beri zâlim ve rezil milletin taht idaresinde esir kalan bu mazlum ve bahtsız kardeşlerimizi şehrimizin her tarafında görüyorsunuz. Çehrelerinde aks eden açlık, korku ve zulmün verdiği ızdıraplar,  his eden ve hakiki bir……………

 çığlıkları yükseliyordu.

Gazeteler yardım yazıları kaleme alarak, halka durumun vahametini anlatmaya çalışıyordu.

Giresun’ da münteşir”Yeni Yol”refikimizin 6 Kanunuevvel 339 nüshasından.......

                MUHACİRLERE YARDIM EN BÜYÜK DİN BORCUDUR.

             "Bizden göreceği müzâherete istinaden Lozan sulhunun bahşetdiği mübâdele ahkâmına riâyet eden Türk kardaşlarımız yurdlarını terk ediyorlar. Ve yeni bir yurdun cân-bahşa havasını teneffüse koşuyorlar. Geçen nüshamızdaki makalemizde bâhs ettiğimiz mazlûm kardeşlerimiz bir çok mezâlim altında inleye inleye, didikleye didikleye bir nefes-i vâ-peşinde belki ölerek ve belki de ölümden kurtularak hakiki hayâta, istiklâl hayatına atılmak istiyorlar.

        Tâalin bu zavallıları sürükleyüb çulladığı siyah ve mâtemli hayat 328 Balkan Harbinden beri devam ediyor. Ve o zamandan beri rahat bir nefes almayarak cehennem azabları içinde boğula boğula namus kaygusu, millet arzusu, çeken dindaşlarımız kaygularından kurtulmak arzularına nâil olmak üzere asil ve necip kardaşlarına kavuşmak içün atılıyorlar bu atılış, bu kurtuluş günü onlar içün en büyük bayram günüdür. Lakin gelirken o büyük bayrama kavuşabilmek içün adımlarını atarken rast geldiği dikenler değil, budaklar, keskin kılıçlar onlara ne mâtemi günler yaşatdı.

       Bunların mâtemine iştirâk etmek bayramlarını tes’id  etmek bizim içün en-zî şeref din borcudur. Bu iştirak ve tes’id ise elimizden gelen fedâkârlığı hamiyeti yapmak, mahzûn kalblerini sevindirmek olacakdır ki:

    O zaman hem cenâbı Allah’ın, o emr-i celîlesini tutmuş, hem de peygamber zî-şânınsânin nebevîsine itbâ’ı etmiş oluruz. Tarihi teşkilinden beri en âli ve insânî vazifesini ifa edegelen Hilâl-i Ahmer cemiyeti bu vazifeyi de deruhte etmişdir. Esaretten kurtulmak ve nurlu bir sabaha erişen öksüz yavrucaklar, sarışın kızları sevindirmek içün verilecek olan bir mikdâr para emin olalım ki; bize cennet kapusunu açacak, onları maddi sadete ve bizi manevi sadete ulaşdıracakdır.

     İslâm ve Türk vahdeti ne büyük bir vahdetdir ki; kendisi Cihân hükümetlerine en kuvvetli bir kitle-i beşer olarak takdim edilmişdir. Bu vahdeti temin eden , bu vahdeti nefsinde cem eden Türkiye Cumhuriyeti’ni ise mukaddes gayesine  vasıl olmak içün dünya üzerindeki Müslüman ve Türk âlemlerine hâmi olmak şerefiyle mübşirdir. Binaenaleyh hemcinsimize, arkadaşımıza karşı hamiyyetkâr bir varlıkla methali olmaklığımız  lazım gelir.

    Vatanımızı bir mamure-i medeniyete isal etmek, milletimizi kavi esaslar üzerinde yükseltmek vazifesiyle muvazzıf olduğumuz cihetle de, dost şefkatimize, ve hamiyyetkâr kollarımıza atılan  kardeşlerimize vesile-i teselli olmak bizim içün badi şeref ve selamet vatanımızı kâfildir. Muhacir kardeşlerimize yardımın en büyük bir din borcu olduğunu unutmayalım..

MUHACİR KARDEŞLERİMİZ İÇÜN

Balıkesir evlâdlarına;

      Yunanlıların zulüm ve şenâatinden kaçarak, müstakil İslam Türkiye’sine ilticâ eden din ve kan kardeşlerimiz hakkında hükümet lazım gelen vazife-i insâniyeyi imkân dairesinde ifâya çalışıyor. Bu maksadla yeni bir vekâlet kurulmuş, iskân ve iâşe işlerine başlamışdır. Öteden beri  insanların felâketli zamanlarında  feryâdı teâvünü derhal ifâya koşar. (Hilâl-i Âhmer)

“Çorum” refikimizin 20 Şubat 339 tarihli nüshasından:

GELEN KARDEŞLERİMİZ

          İki gün evvel şehrimize bir mikdâr muhacir geldi. Bu gelen zavallılar, düşman yumruğunun düşman fecâit ve şenâitinden birer  kurban olarak geliyorlar. Aramıza karışan bu zavallı bedbaht insanlar, bizim din kardeşlerimizdir. Onların harâb olmuş gönüllerini tamir, gözyaşlarını durdurmak bize merteb bir hak ve vazifedir. Dünyada en feci felaket  muhâceretdir. İşte bu zavallı kardeşler bu felakete maruz kalmışlardır. Bu mevsimin bütün şiddet ve merhametsizliğine mukabil hayatımızı siyanet içün ne gibi tedbir ne gibi irâler teminine mecbur isek, evden, barakadan,…kda, yorgandan, yiyecekden, içecekden her şeyden mahrûm olan bu zavallı insanlarda ayni şeyi his etmekde ,aynı istirâhât ıaramakdadır. Öldürücü soğuğun  tesirinden moraran elini annesinin koynundan çıkaramayan bir yavrunun uçuk benzi, ölgün gözleri , kalblerimize açılan en elim bir yara manzarasıdır. Merhamet  vemuâvânete muhtaç olan bu kardeşlerimize sızlayacaktır. Onlarda terk ettikleri diyarın birer sakini, birer âşiyân sahibi idi. Yumruk, bıçak, katl, ve zulüm altında her gün biraz daha hayatını gaib eden, her gün biraz daha soyulan bu zavallı insanlar, son çare-i hadayat? olmak üzere bizim kucağımıza atıldılar. Biz kucağımızda göstereceğimiz yerle onların üşümüş damarlarına vereceğimiz hararetle bu zavallı insanları kurtaracak. Türk nüfûsunun adedini arttırmış olacağız. Tevali eden uzun harb seneleri bize pek çok nüfus gaib ettirdi. Bu gün elimizde bulunan topraklar; insana muhtâçdır. Harb seneleri içinde gaib ettiği bir çok menfaat ve istirâhti cemali bir mesai ile telâfiye mecbur olan bizim gibi milletler, bir takım esbâb-ı nahtında vaki olan dahili muhâciratını men ettiği gibi ecnebi diyarında yaşayan milletdaşlarını da istifâdeli şerâit dâhilinde memleketlerine celb ve avdet etmekte Bugün Amerika sanayi ve iktisâdiyanın en yüksek bir nokta-i tekâmüle çıkışı, Amerikalıların hâricden gelen akın akın muhâcirlere hüsnü kabul göstermesi, onların insani mesâisinden istifâde etmesi neticesidir. Hali hazırda kadın, erkek, çoluk çocuk dâhil olduğu halde mecmû on iki milyon küsûr nüfûsahâvi olan Türkiye, istikbali içün çizdiği itlâ Ve tekâmül programını elinde mevcûd araziye nisbetle bu kadar…

TÜRK KALBİ TAŞIYAN HER İNSANI AĞLATACAK BİR MAHİYETDEDİR

        Bütün bu yoksul ve muhtâç mâvenet insanlar, yabancı bir neslin ve milletin evladı değildir. Hepsi senelerce bizimle birlikde şehamet ve fedakarlıkda bulunmuş, hepsi gayib ettiğimiz Rumili’nin saf ve masum Türkleridir. Onlar sefil ve perişan sürünürken evlerinde müsterih olarak yiyecek-  içecek, yatub kalkacak tek bir insan tasavvur edemiyoruz.

Muavenetinizin az veya çok olmasından sakladığınız en ufak bir parada bir fakirin gönlünü alacak, evini barkını gayib etmiş bir aileyi bahtiyar ederek sefaletten kurtaracaktır.

Teberûâtınızı Hilâl-î Ahmer Cemiyetine tevdi ediniz…

Yardım ediniz,Yardım ediniz!......

DERİNDEN SESLER

     (Samsun’da münteşir”Haber”refikimiz 3 Kanunu sani 340 tarihli nüshasından)

Samsunlular!...

Bu hafta içinde müdhiş furtunalar arasında hicret diyarından büyük bir kafile daha karışdı.!...

Zulmün ,vahşetin senelerden beri hedef yaptığı  bu kadar göğüslerin ekterisini? Cılız bir yavrunun ………………..bir kundağına setr ediyor!...Üç gündür yağan yağmur katreleriyle gözyaşlarını mezc eden zavallı felaketzedeler, iltica ettikleri müşfik yüreklerin büyük yardımlarına muhtaç her biri bir mukabei ?fecâat taşıyan bu perişan insanlara bizde insanlık hissi , Müslümanlık şefkatiyle muâvenete mecburuz!...

SAMSUNLULAR!....

     Sizler; iki büyük harb devresinde düşman simitlerinin cefasını az çok görüb duydunuz emin olunuz ki; memleketimize atılan muhâcir kardeşlerimizin feryâd ve figanı, Averof’un çatlak mermilerinin uğultusundan daha müdhiş, tesirlerinden daha muharrib!...O mermiler, nihayet birkaç polad sinede birkaç küçük rahteler açdı. Bu figanlar koca bir cemiyetin kaleler kadar metin kalblerini deliyor….

      O mermilerin sadâsı nihayet âfâkı beldede üç parça belut dalgalandırdı. Bu bikeslerin niyazı ise semai vicdanımıza bir ok şeklinde yükseliyor.

  Zulmün, vahşetin tahrib edemediği başları muâzalleh sefalet alçaltmasın. Yunanlıların çiğneyemediği  vicdanları açlık kemirmesin!...

      O başlar ki; üzerlerinden geçen binlerce obüs danesine birer nazar-ı istihfâf fırlatarak yükselmiş, o vicdanlar ki; mezellet çamurları arasında elmas parçaları gibi asırlarca parlamışdı….Bu gün ise kararmağa yüz tutan bu solgun çehrelere rehâkârlıklarınız meşalkeş olsun!...

Samsunlular!..

    Ye’sin, elemin deldiği gönüllere zehirialûd bir havanın girmemesini isterseniz açılan menfezleri bankanot parçalarıyla kapayınız!..

O melun yamalıkları asrımızda çelik safhalardan daha metin ,daha kavidir…."

Çalışma ve çeviri Sayın Yrd.Doç.Dr.Leyla Kaplan'a aittir.

                                                                                                                                 Sevgilerimle

4 yıllık emeğimin sonucu olan kitabımı 2018 yılında yayınladım. Vefa örneği olmasını istediğim için ; doğduğu toprakları bir daha göremeyen buğulu,elâ gözlü tüm mübadillere ithâf ettim. 

Umarım birçok mübadile faydası olur. Kitapta Kozana'ya bağlı 61 köyde yaşayan 5140 Türk-Müslüman-Erkek nüfusa ait bilgiler bulunmaktadır. Kitabı almak isterseniz eğer sertaccihan@hotmail.com adresinden veya 05386748294 nolu whatsapp hattından bana  ulaşmanız  yeterlidir. 

SELANİK LANGAZA iSTAFENYA KÖYÜ MÜBADİLİ MUHİTTİN KOZALI'NIN AİLE HİKAYESİ

           

Osmanlı Devletinin Selanik  Vilayeti Langaza kazası İstafenya köyü ahalisi çiftçilik ve hayvancılık yaparak hayatlarını sürdüren yörüklerin yaşadığı Osmanlı köyüdür. Tahminen 1840  yıllarda köyde yaşayan  delikanlılardan Mümin ile Ayşe  ailelerinin rızasıyla evlendirilirler.

Bu evlilikten 1868 tarihinde Aziz  adını verdikleri oğulları dünyaya gelir. Aziz 4-5 yaşlarındayken annesi vefat eder öksüz kalan Aziz,  babaannesinin  himayesinde çocukluk yıllarını geçirir. Dul kalan babası akrabaları tarafından evlendirilir; bu evlilikten Ahmet adında bir çocukları dünyaya gelir.

      Aziz ve kardeşi Ahmet, çocukluk ve ilk gençlik yıllarını ailesi ve akrabalarıyla çiftçilik ve hayvancılık işlerine yardım ederek mutlu bir şekilde geçirirler.

    Aziz delikanlılık yıllarında uzun boylu, iri yarı yakışıklı bir genç olarak her Rumelili  delikanlı gibi yağlı güreşe ilgi duyar güreş mevsiminde köyünde ve civar köylerdeki düğünlerde, panayırlarda yağlı güreş tutar; bu merakı nedeniyle zembilini alıp, günlerce güreş yapılan köyleri gezer, güreşlerde kazandığı koyun, keçi ve diğer ödüllerle köyüne döner. Güreşe olan bu ilgisi evlendikten sonra dahi bir süre devam eder.

       Azizin akrabaları ve köyün büyükleri köyde yaşayan geniş bir yörük ailesinin kızı Hanife hanım(DT 1874) ile Aziz'i evlendirir.

Hanife hanım; annesi Fatma, babası Yusuf, kız kardeşleri Ati, Ayşe, Duduş ve erkek kardeşi Ümmet ve diğer akrabaları ile köyün ileri gelen hatırı sayılan bir ailesinin kızıdır. Babası Yusuf Ağanın köye gelen misafirleri ağırladığı bütün masraflarını karşıladığı köy odası ile anıldığı ifade edilmektedir.

     Aziz ve Hanife’nin evliklerinden 1912 yılında Mümin, 1919 yılının başlarında Mahmut, 1919 yılında sonlarına doğru ise Nazire isimli çocukları dünyaya gelir.

        Bu yıllarda Rumeli ve Balkanlarda Osmanlı toprak kaybetmeye başlamış, devlet otoritesi kalmamış,çetecilik ve eşkiyalık almış yürümüş. Köy basmalar, köy yakmalar, adam kaçırma, soygun ve katliamlar artmış, Selanik Yunanistan'ın eline geçmiştir. Rumeli'deki bütün köylerde canını ve malını koruma endişesi artmıştır.

  Balkan Harbi ve öncesi Aziz, bütün Türkler gibi gönüllü olarak uzun yıllar askerlik yapmış, Milis kuvveti olan yörük ocaklarında çetelerle mücadele etmiş, bu sancılı yıllarda köyünden ve akrabalarından çok kişiyi kaybetmiştir.

      Bu yıllarda Anadolu'da  Milli  Mücadele kazanılmış, Anadolu'dan kaçan Rumlar ise akın akın Yunanistan'a gelmeye başlamış bu gelenler Türk köylerine yerleştirilmeleriyle Türklerin mallarına ve evlerine  saldırıları artarak, gerginlik had safhaya ulaşmış.

  Mübadele haberleri köyde duyulunca belirsizlik ve endişeli bekleyişin ardından mübadele hazırlıkları başlamış, tasfiye komisyonlarınca beyana ve belgeye dayanan tasfiye senetleri düzenlenerek bütün köy halkı Selanik limanından gemilere bindirilmek üzere yola çıkmaya başlamış.

Selanik Limanında günlerce çadırlarda zor şartlarda gemi beklemişler. Gelen bir gemiyle günler süren zor şartlarda yolculuk yaparak Tekirdağ limanına indirilmişler.Buradaki kayıt ve sağlık kontrollerinin ardından Kırklareli- Ahmetbey Köyüne gönderilmişler.Ancak akrabalarından uzak  kalmak istemediler ve akrabalarının yanına Babaeski ilçesine iskan edilmişler.Burada yerleştikten sonra  ilk yılları çok zor geçmiş.Sonraki yıllarda  çiftçilik ve hayvancılıkla hayatlarını sürdürmüşler.Bu arada yaşları ilerlemiş olsa da Aziz ve Hanife çiftinin  1928 yılında Ayşe,1930 yılında Bahriye adında kızları dünyaya geldi..Oğullarını ve kızları Nazireyi evlendirdiler.

  Hayvancılık  ve çiftçilikte işlerini geliştirdiler. Yanlarında çoban bile çalıştırdılar. Yıllar geçti ve zor hayat şartları,  yılların yorgunlukları, hastalıkları da beraberinde getirdi. Aziz ağa 1934 yılında vefat etti. Evin idaresi Hanife hanıma kaldı ama onunda sağlığı da  iyi değildi. Hastalığı bir türlü iyileşmiyordu. Çocukları onu İstanbul'a  tedavisi için Büyük çekmece de iskan olan Ahmet amcalarının yanına gönderdi.Ancak ecel onu orada Kaynı Ahmet ve dayısının  kızı olan karısı Meryem'in evinde buldu.

 Günümüzde; Aziz  ve Hanife hanımın soyu erkek çocuklarından Mümin ve Mahmut kardeşlerden Kanalan soyadıyla, Kızları Nazire'den Rafadan,Ayşe'den Kozalı, Bahriye'den Güdücü soy adıyla Babaeski de devam etmektedir. Aziz Ağanın Kardeşi Ahmet’in soyu Oğlu Mümin üzerinden Varol, Kızı Fatma'nın Pamuk,Kızı Nazirenin ise Kızılbay soyadıyla sürmüştür.

    Aziz ağanın eşi Hanife hanımın soyu, bu sayılanların yanı sıra kız kardeşleri Ati ve Ayşe,  erkek kardeşi Ümmet soyundan  Kırklareli, İstanbul, Silivri, Büyükçekmece, Ankara, Bursa gibi şehirlerde yüzlerle ifade edilebilecek sayıda akrabalarıyla sürmektedir.

  Ebediyete intikal eden anne tarafından Dedem Aziz ve Ninem Hanife ve onların büyüklerine Babam tarafından dedeme ve babaanneme, Anneme Babama dayılarıma teyzelerime Allahtan rahmet diliyorum.

                           Muhittin Kozalı(3.Kuşak Mübadil)

         Benden de herkese sevgiler