MEİS Καστελλόριζο ADASI

Türkiye'ye en yakın Yunan adası hangisidir? diye sorsanız cevap Meis adası... sadece 7 km. yaklaşık 20 dakika uzaklıkta......Hatta Meis'ten, Türkiye'ye yüzme yarışmaları bile yapılıyor. Bu seneki yarışa katılan Çınar Oskay'ın HAKK'A YÜZDÜ yazısı beni koparmıştı. Okumanızı şiddetle tavsiye ederim. Meis'i  bu yazıdan sonra daha bir merak eder olmuştum.

Kaş'tan Meis'e götüren 2 tane feribot var.Gündüz gitmek isterseniz sabah 10'da kalkıp 16'da geliyorlar.Çarşamba ve Cumartesi günü akşam turu yapıyorlar. Çok sıcak olduğundan dolayı biz akşam 5.45'de kalkıp gece 23.00'de gelen feribotu tercih ettik. İyi ki böyle yapmışız. Bu kadarcık saat bile yetti de arttı.....Adada yapacak pek bir şey yokk çünkü.... Biz Meis Express ile adaya gitmek için kişi başı 25 euro'ya anlaştık. Tabii 15'er Tl. yurt dışı çıkış harcı ile birlikte  pasaportları şirkete verdik. İsmimiz okunarak feribota alındık. 20 dakika sonra Meis'teydik.

  Adaya girişte ne polis ne de gümrükçü vardı..Adanın Duty Free si küçücük, sırt sırta alışveriş yapılıyor.

Yunanistan gezimiz sırasında, aslında Yunanlıların (Mübadiller hariç) çok dindar ve  milliyetçi olduklarını, bu sebeple Türkçe bilenlerin dahi Türkçe konuşmadığını söylemişlerdi. Her memleketin aşırı uçlarından sakınmak gerekiyor. Meis'te yaşayanlarda her cuma günü Kaş'a pazara geliyorlarmış. Zannımca Türkçe bildikleri halde konuşmuyorlar. Bizim restaurant'ın sahibi Yunanca  bağıra çağıra iş yapıyordu...Yunanistan'da porsiyonlar o kadar büyük ki ye ye bitmiyor. Fakat adalarda böyle değil...Porsiyonlar gayet az....Ekmekle doyurduk karnımızı....

Yemekten sonra pasta yemeye gittik. Yalnız pastaları çok 
güzel...Cafeyi işleten kızın annesi yapıyormuş pastaları...Mozaik pastası harikaydı....

Adanın tamamı bu kadar bir şey işte......Meis'ten bakınca Kaş Büyükşehir gibi gözüküyor o ka yani......

Meis'in adını ilk kez 1991 yılında, En İyi Yabancı Film dalında  Oscar'ı kazanan Mediterrano adlı film ile duymuştum. Çok eğlenceli bir filmdi. Konusu 2.Dünya savaşında adayı korumakla görevlendirilen İtalyan askerlerinin trajikomik hikayesiydi.

İşte burası da o meşhur Mediterrano filminin geçtiği mekan. Kaldığınız otelin önünden denize atlayabiliyorsunuz.

Bu Yunanlılar renklerle barışık insanlar...

Meis güzeli Hira Melis

Poseidon otel

Birlikte geldiğimiz bir aile daha önce bu otelde kalmış. Çok memnun olduklarını belirttiler

(Adada kalmak isteyenler için küçük bir dip not)

Yemek yediğimiz restaurantın,  utangaç, hüzünlü, aç  misafiri...... O kadar çok ki her yerden kafalarını uzatıveriyorlar.

Temiz denizlerin canlıları carettaların bakışları bana çok hüzünlü gelir. :( Yüzerken karşılaşmak istemem ama....o da ayrı...

Dekorasyondan anlıyor Yunanlılar..
Bu da yer sofrasının güzelliği
Annem kendi yer sofrasını kırmızıya boyamıştı. Şimdi ona kırmızılı bir hasır lazım oldu :)

Çocuklar blog sayesinde fotoğrafçılığa merak saldılar. Bakış açıları değişti. Bu durum  çok hoşuma gidiyor.

Osmanlı Camii'nin yanındaki merdivenlerden Adanın arka tarafına dolaşabilirsiniz.

Meis'ten sonra Kaş'a geldiğimizde kalabalıktan gözümüz döndü....Memleketimin gözünü seveyim. Fazla sukünet bizi bozar :)

Tavsiye kısmına gelelim.Ne bileyim yaaa... yolda ve orada harcadığınız paraya değecek mi? Çok iyi düşünün bence....

Bir tatil yazısı daha sona erdi. Araya başka bir post girmezse eğer Kekova yazısında buluşmak üzere...
                                                                           Sevgilerimle

VODİNA-EDESSA

Vodina mübadeleden önce Selanik Sancağına bağlı bir kaza merkeziymiş. Halkın çoğunluğu genelde düz ovada kurulmuş köylerde yaşıyormuş.Yemyeşil bir merkez...Kaymak çalan dağlarının çevrelediği Karaca ova toprağı tabii ki sudan dolayı çok bereketli....Burada bir kez daha doğanın gücüne hayran kaldık...Suyun debisi çok güçlü...Çevresine verdiği serinlik harika...

Vodina'dan gönderilen yaklaşık 22.000 mübadil, Türkiye'ye getirildiklerinde Edirne,Şar köy,Bursa,Çeşme,İstanbul ve Gelibolu'ya yerleştirilmişler.Ne ka güzel...

Bizimkiler ise; Çorum, Niğde..... suya hasret yaşa.... Ne göl ne de nehir...:(

Şelalenin arkası 

Su hayattır diye boşa söylemiyorlar..

Gürül gürül bir şelale

Voda,Slav dillerinde su, Vodina ise; sular şehri anlamına geliyormuş.

Vodina'nın bir başka adı ise; Edessa...

Edessa ise Makedonca'da su anlamına geliyormuş.

Şelalelerin yan tarafında Vodina Belediyesinin restoranı var.Oranın en meşhur yemeği olan güveçlerimizi ve greek salatamızı yedik. 

Greek salatanın özelliği domates,biber,salatalık ve soğan iri iri doğranıyor.Üzerine konulan büyük kesilmiş bir peynir parçası ile sunuluyor.

Vodina güveci ise.....amanda aman yemede yanında yat gibi bir şey...bir lezzet bir lezzet...

Altında koca bir parça dana eti...Üzerinde de iri kesim bir patates,uzunlamasına kesilmiş patlıcanlar,kırmızı biber ve yine peynir ile birlikte getirildi.

Şahaneydi.Giderseniz eğer mutlaka Vodina güvecinin tadına bakın...

Yemekten sonra şelalelerin arka tarafında kalan hediyelik eşya dükkanlarından magnet ve akraba bileziklerimizi (Deriden... 15-20 tanesi bir arada satılan ince siyah  bileklik...Hira Melis bunlara akraba bileziği diyor.hepimize üçer beşer dağıttı...Hep takmamız gerekiyormuş. Aramızda ki bağı güçlendiriyormuş.) Tabii biz gelir gelmez çıkarttık. Aramızda en istikrarlı Sedat abim çıktı.(Solda ki) Dün akşam iftarda, hep beraber annemdeydik. Hala kolundaydı. Dayanamam....

ennnn akrabam benim.

http://www.lozanmubadilleri.org.tr/ ile yaptığımız Yunanistan gezimizin Vodina kısmı da  böyleydi. 

Şimdilik hoşçakalın...
                                                              Sevgilerimle

KAVALA- Καβάλα)

Kavala Kavala güzel Kavala......

 Eski sokaklarında avare avare gezmekten, kokusunu hissetmekten mutluluk duyduğum şehir..

Şehrin güzelinden anlayan  Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın kenti...Mehmet Ali Paşa'nın izleri her yerde...  

Yukarıdaki Mehmet Ali Paşa medresesi.... 

Şu anda  İmaret adı altına lüks bir otele dönüştürülmüş..

Mehmet Ali Paşa adına yaptırılan eserlerde,  bir kıvrım çok zarif bir şekilde ortaya çıkmış. Aynı zerafet annesinin mezar taşında da kendisini gösteriyor...Çok hoşuma gitti.

Bu eserleri yapan mimarın önünde saygıyla eğiliyorum.

Kanuni Sultan Süleyman'ın yaptırdığı, şehrin ortasında kalan
 su kemerleri 
 Kavala'nın imzası gibi

Otel penceresinden su kemerlerinin gece görüntüsü

Kavala kalesinin mahzeninin içindeki güzellik

Evetttt şimdi size Kavala'nın en güzel kızını gösterip,  enn güzel otelini tanıtmak istiyorum.

Galaxy Otel 

4 yıldızlı yenilenmiş bir otel. Odaları tertemiz..ilk defa  kendi yatağım dışında bir yataktan belim ağrımadan kalktım. Odalarında halı yok.Bu benim için çok çok önemli. Çünkü halı kaplı odaların yeterince temizlenemeyeceğini düşünüyorum.Duvara monte edilmiş küçük bir ütü masası ve ütüsü var.Görünce sevindirik oldum..4 gündür linga linga gezip, her gece bir otelde konaklayınca artık  kıyafetlerim kırış buruş olmuştu.Hemen küçük çapta bir ütü işi yaptım...

 Yurt dışında öyle bizdeki gibi; açık büfe  iki kilometre kahvaltı masaları, serpme köy kahvaltıları, onlarca çeşit zeytin, peynir gibi ye ye bitmez  kahvaltılar yok. İki çeşit peynir,zeytin bulursan ne ala...Ama Galaxy Otelin kahvaltısı gayet güzeldi. Özellikle kaymaklı böreği....Ben bunu Yunanistan'a son yıllarda çok Türk gelmesine bağlıyorum.Biz 19 Mayıs tatilinde oradaydık...Otel de kalanların neredeyse tamamı Türk'tü. 

Bir de demleme çay yapsalar ohh ne ala memleket..olacak :)

Kavala kalesinde öz çekim :)

Yunanistan'da heykelini gördüğüm tek Osmanlı paşası... Belli ki Yunanlılar tarafından çok seviliyor. Sokaklara ismi verilmiş, heykeli dikilmiş, evi müze haline getirilmiş, annesinin mezarı koruma altına alınmış bir Osmanlı paşası....

Kimilerine göre Osmanlı'ya isyan etmiş  hain Paşa, kimilerine göre ise; Mısır'da yaptığı reformlardan  dolayı 2.Mahmut'u bile etkilemiş Paşa...Ama şu bir gerçek ki çıkardığı isyanla Osmanlıyı bayağı uğraştırmış...

Bu durumun zamanın şartlarına göre değerlendirilmesi gerekiyor bilemiyorum artık...

Ama şu bir gerçek ki;  Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın şu an  Kavala'da bulunan ziyarete açık evinin  girişinde, Yunan-Mısır bayrakları dalgalanmakta...:(

Ayrıca bademli Kavala kurabiyeleri de çok leziz..

Kavala görülmesi gereken  güzel bir şehir..Tavsiye ederim. Herkese mutlu, sağlıklı hafta sonu diliyorum. 

                                                     Sevgilerimle

AkSAKLI-LEFKARA

 Haydar dedem

Hakkında doğru dürüst bir şey bilmediğimiz, sır dedemin köyü Aksaklı.... Mübadeleden sonra nereye yerleştirildikleri konusu halen muallak.... Bizimkiler Derin kuyu Su vermez köyü  diyorlar ama Devlet Arşivlerinde bulunan belgelerde  çıkmıyor. Tasfiye talepnamesini buldum fakat geri kalanı maalesef  yokkkkk...

Tasfiye talepnamelerine göre Haydar dedem Ağsaklı köyünün Davarlı mahallesinden...hem öksüz hem yetim kardeşi de yok ve nüfus kayıtları doğru ise eğer; geldiğinde reşit değil. Tek başına Türkiye'ye getirilmiş. Yaptığım araştırmalar sonucu, mübadele zamanında reşit olmayan çocukları, o köyde bulunan, dul ya da yalnız kalanlarla  Türkiye'ye göndermişler.

Nüfus kayıtlarından anlaşıldığı kadarıyla 1874 doğumlu Aliye adında bir bayanla gönderilmiş...Kim olduğunu aile de kimse bilmiyor. Ama geçen gün Derin kuyu köyü muhtarı ile görüştüm.Muhtarlık kayıtlarına bakmasını istedim. Gürkanları buldu. Aliye orada "anası" olarak kayıtlıymış. Ama annesinin adı Ayşe....Bilemiyorum işte, yine ????????? Bize yol gözüktü gibi....Derinkuyu'ya gitmek lazımmm...

15-19 Mayıs'ta tekrar gittik Ağsaklı-Lefkara'ya .....

Yine Haridun karşıladı bizi....Artık iyice yaşlanmış, ama masmavi gözleri pırıl pırıl...Sevindi bizi görünce...

Baktık taşa toprağa dokunduk tasfiye talepnamesinde yazan ev şekline uyanı aradık, hüzünlendik. 

5.kuşak  mübadil Doruk annanesinin babasının evinde... Çocuklarda çok etkilendiler. Bu gezi çocuklara çok şey öğretti.

Haydar Dede bütün mübadiller gibi 01.07.1912  doğumlu...Tasfiye talepnamesinden öğrendiğimiz kadarıyla Ağsaklı'da iki oda, çıkma avlulu, İki ara Ahır'ı, Dört ara Saman hanesi ve iki ara hayat'ı (yeniler bilmez :) gizli bahçesi) olan bir evi, 34 dönüm arazisi, 38 dönüm bağı olan Dedem...

Orada da bağcılıkla uğraştıkları için Derinkuyu'ya yerleştirilmeleri gerekiyor aslında....Ama....

Köyümüzün yolu

 Haydar Dede bu topraklarda doğdu maalesef burada ölemedi. Annesinin, Babasının mezarını burada bırakıp gitmek  zorunda kaldı.

Ayrılırken yine ağladı Haridun... ayrılamadık bir süre...
Acaba bir daha gelebilir miyiz, gelirsek  seni görür müyüz Haridun? 
Aksaklı ya da İsaklı hakkında bir bilgisi olan varsa lütfen mail adresimden benimle irtibata geçsin.

                                                             Sevgilerimle
GÜNCELLEME

4 yıllık emeğimin sonucu olan kitabımı 2018 yılında yayınladım. Vefa örneği olmasını istediğim için ; doğduğu toprakları bir daha göremeyen buğulu,elâ gözlü tüm mübadillere ithâf ettim. 

Umarım birçok mübadile faydası olur. Kitapta Kozana'ya bağlı 61 köyde yaşayan 5140 Türk-Müslüman-Erkek nüfusa ait bilgiler bulunmaktadır. Kitabı almak isterseniz eğer sertaccihan@hotmail.com adresinden veya 05386748294 nolu whatsapp hattından bana  ulaşmanız  yeterlidir. 

                                                            Sevgilerimle

ÜSKÜPLER-KİLADA

Herkese selam...Bugün size Üsküpleri anlatmaya çalışacağım.

Üsküpler-Kilada  Büyük babam Nail Öztepe'nin  köyü...İki yıl önce gittiğimizde,  köyün arkasındaki tepenin isminin "Göztepe" olduğunu öğrenince çok şaşırmıştık. Büyük babamın bize anlattığı soyadımızın hikayesi gelmişti aklımıza...Daha önce ki Yunanistan gezimizi anlattığım, "Altınları Bulamadık ama.." yazımda da bahsettiğim  hikaye şöyle...

Rahmetli Büyük babam Hacı Rüstem oğullarından Nail,  Ankara'da şimdilerde talan edilen Atatürk Orman Çiftliğinde Atatürk'ün bahçıvanı olarak çalışmaktaymış.1935'de Soyadı Kanunu çıktığında, Soyadımızı ne alayım paşam demek için Atatürk'ün huzuruna çıkmış

Atatürk ise;

 -Sizler Balkanlardan geldiniz.Sizlere oraları hatırlatacak, nesiller boyu devam edecek soyadları seçin kendinize demiş. (Bu nasıl bir öngörüdür vallahi...Atam çok büyüksün) Bizimkilerde kendilerine "GÖZTEPE" soyadını seçmişler ama memurun yanlış yazması sonucu, bizim soyad "ÖZTEPE" olmuş... 

İşte böyle.... hayat o kadar farklı tesadüflerle sizi şaşırtıyor ki bazen, güleyim mi ağlayayım mı bilemiyorsunuz...

Geçen gezimizde tanıştığımız bize kemençe çalan Maçka mübadili Giorgos'un eşi bize yolluk  kurabiye yapmış. İnanamadım...Hepimiz bayıldık kurabiyelere...Tarifini istedim bekliyorum. Tarifi geldiği zaman buradan paylaşacağım. Aynı kültürün insanları olduğumuz o kadar belli ki...Aynı güleryüz, aynı misafirperverlik... Mutluluğum yüzümden belli sanıyorum... ne tatlılar bi görseniz...

Arkada gördüğünüz Üsküpler'in eski Camisi yeni Kilisesi içerisini  gezmeyi çok isterdim ama vakit yoktu giremedim. Buradan http://www.lozanmubadilleri.org.tr/ yetkililerine seslenmek istiyorum. Lütfen köy ziyaret saatlerini arttırın biraz...  :( özlem gideremiyoruz ki.....

3-4-5 kuşak mübadiller Yunanlı dostlarımızla...

Bir önceki gezimizin köy kısmında Yazar Canan Tan yeni 

yazacağı roman için araştırma yapmak üzere bizim ile birlikte gezmişti bütün köyleri...Son kitabı "Hasret"te Yunanlı dostlarımızla, bizimde azıcık  tuzumuz var yani..:) 

Buradan onlara dostlukları ve misafirperverlikleri  için çok teşekkür etmek istiyorum... 

İyi ki http://www.lozanmubadilleri.org.tr/ var, iyi ki sizlerle, onların sayesinde tanıştık. Bize çok uzak ve karanlık olan büyüklerimizin hayatı azıcık da olsa aydınlandı.

                                                                               Sevgilerimle