HARAVGİ-CUMA KÖY

Herkese selam

Yunanistan köy gezilerimiz yazı dizime devam ediyorum.Bugün sizlere Cuma Köyü anlatmaya çalışacağım. Köyümüz açık kömür havzası içinde yer aldığından dolayı giriş yasaktı ama Dayımın ve Dimitris'in yoğun çabaları ile eskort eşliğinde gezmemize izin verildi.

Cuma köy Anneanne ve Babaannemin köyü 

Açık kömür havzası içinde yer aldığından dolayı terk edilmiş...bizimkiler buradan ayrıldığında annanem 13 babaannem 15 yaşındaymış...Yani her şeyi çok net hatırlıyorlardır ama soran olmuş mu????Yokkkkkk

İSYANNNNNNNN

 Bizimkiler burada yaşadıkları dönemde Sarıgöl'den bahsederlermiş o kadar bereketliymiş ki toprakları kendi deyimleri ile kol ka mısırlar yetişirmiş tarlalarda....Şimdi o Sarı göl boşaltılarak açık bir kömür havzası haline getirilmiş.

5.kuşak mübadil Hira Melis Eski Camii, yeni Kiliseyi incelerken...
Bu geziye çocukları çok zor ikna ettim.Son dakikaya kadar direndiler ama şimdi de anlata anlata bitiremiyorlar. Hatta Hira Melis geçen hafta Tarih dersinde mübadeleyi anlatmış ve öğretmeni ile birlikte Selanik türküsünü söylemiş.
Çok okuyan mı bilir? Çok gezen mi?

 Ananemin bazı bazı bahsettiği, bizim orası mı burası mı diye tahmin yürütmeye çalıştığımız  evinin önünde Annem ve Dayım

 Her yer kömür

 Birde su kuyusu varmış orada...Mübadele emri çıkınca yanınıza hiçbir şey almayın terkedin denmiş.Bizimkilerde korkularından altınları su kuyusunun içine saklamışlar.Rahmetli annanem   yıllarca beni köyüme götürün altınları bulurum derdi.Kısmet olmadı götüremedik..:( 

Bak şimdi aklıma  bir kurt  düştü..Su kuyusunu bulduk...Baksaydık ya içine....

Belki bulurduk hohoyyyyy :) 

 Devasa bir kömür havzası, devasa modern iş makinaları....Ömrümde ilk defa açık kömür havzası gördüm.Gördüğümüz çalışan tek tük...Onlarda makinaların başında kontrolü sağlıyor. İnsan gücü ile değil, makine gücü ile çalışan bir yapı oluşturmuşlar. İnsan kıymetli onlarda, bizde ise Allaha emanet ....

Soma'da bir yudum nefes alamadan ölen vatandaşlarımız hakkınız çok bizde... 

Bir şeyler yapamadığımız için bizi affedin..

Aşağıda gördükleriniz Devlet Arşivlerinden çıkarttığım Muhacir Kayıt Örnekleri

Yukarıdaki belge annanemin babası İzzet Dede'nin kaydı...

Gördüğünüz gibi yaşları,kaç kardeş oldukları,hangi tarihte nereden geldikleri,nereye indirildikleri,nereye iskan edildikleri,kaç kişi geldikleri bizim bilmediğimiz her şey kayıtlı

Bunlar belge değil ,benim için mücevher....

 Yukarıda ki Muhacir Kaydı da Babannemin babası Rüstem Dedeye ait. Babannem 15 yaşındaymış.İki aile de Çorum Sungurlu'nun Çarşıdere köyüne yerleştirilmişler.Mübadiller geldikten sonra jest olsun diye herhalde köyün adını Çarşıcuma olarak değiştirmişler.

Ne sevimli......

Gösterdikleri çabadan dolayı Dayım Bayram GÜRKAN'a ve Dimitris DAĞİOĞLU'na, gösterdikleri  sabırdan dolayı da grup arkadaşlarımıza buradan çokkk teşekkür ediyorum.İyi ki varsınız...... 

Gökkuşağı uğurladı bizi...Hoşçakal Cuma köy... Hoşçakal Haravgi...

                                                                                    SEVGİLER

GAZİ EVRENOS BEY TÜRBESİ-YENİCE-İ VARDAR

Yunanistan gezisi yazılarıma Yenice-i Vardar ile devam ediyorum

Gazi Evrenos bey, Yenice Vardar'a geldiğinde  burada bulunan gölün güzel ikliminden ve dağın serinliğinden  faydalanmak istemiş ve şehri burada kurmaya karar vermiş. Ekonomik ve askeri alanda şehri organize etmiş. Gazi Evrenos bey  burayı bir ticaret merkezi haline getirmiş. Büyük bir Kervansaray, pazar yeri, çeşmeler, okullar, hamamlar, camiler, aşevleri, 740 dükkan yapmış, burada 1417 yılında  vefat etmiş ve aşağıda göreceğiniz türbesine defnedilmiş.

Gazi Evrenos Bey'e ait mezar taşı 

Türbenin asıl mezar yeri

Altın bulabiliriz umuduyla, mezar zamanında talan edilmiş, fakat içinden sadece Ya Ali yazılı tespih parçaları çıkmış.

Türbenin restorasyonu yekpare yapılmamış. Restorasyonu yapılan  ilk  bölüm asıl mezarın olduğu yermiş.

Üst tarafta  Gazi Evrenos Bey'in Türbesinin eski ihtişamlı görünümü 

Alt resimde ise; restorasyon çalışmaları sırasında Türbe

Türbe talan edilmeden önce bayağı görkemliymiş.

Türbeye ait kıbleyi gösteren  mihrap

Arka tarafta görünen İskender bey camii

Bugün Caminin minaresi ve üst kısmı yok olmuş.Şimdi ki saat kulesinin oradaymış. 

TİKA bir an önce bu duruma el atmalı....Birer birer yok oluyor kültür varlıklarımız......

Rehberimiz tarafından çeşmenin bulunduğu alan kutsal bir alan olarak anlatıldı. Fakat Seyahatnameden anladığımız kadarıyla burası zamanın ünlü  Şeyhi İlahi Hazretlerinin medresesiymiş. Seyit İlahi camii ve hamamı olarak anlatılan imaret  şu anda  askeri bölgenin içinde kalmış.

Evliya Çelebi'nin Seyâhatnâme adlı on ciltlik eseriyle Türk edebiyatına ve kültürüne eşsiz bir eser armağan 

eden Evliyâ Çelebi'nin yolu, Yenice-i Vardar'a da uğradığında, şehri ayrıntılı bir şekilde tasvir 

eden Evliyâ Çelebi, burada bir tane medrese olduğunu bildirdikten sonra, söz konusu medrese 

hakkında kendine has üslûbuyla 

“Bir âdem her ne kadar ahmak hebennak-ı sa'le-bi‟l-humakâ olsa bu dershânede bir kere 

bismillahi dese, elbette bir yılda tefsîr-i şerîf istihrâc etmeğe liyâkat hâsıl eder, zîrâ Şeyh İlâhî 

hazretlerinin nazargâhıdır.” demiştir. 

"Nazargahın sözlük anlamı Allah-u Teala'nın baktığı (nazar ettiği) yer anlamına gelirmiş."

Yani  Müslümanlar  için çok önemli bir mekanmış.

 O zaman ki yaşantılar ile ilgili olarak Seyyah Edward Lear'ın tasvirleri türbenin duvarlarını süslüyor.

Türbenin önünde bizi bir kasa kirazla karşılayan Belediye başkan adayına da ayrıca buradan teşekkür etmek istiyorum.

Son olarak sizlere www.lozanmubadilleri.org.tr/ vakfının gezisine katılan arkadaşlar ve Yunanlı dostlarımız ile  hoşçakalın diyorum.

                                                                                    Sevgiler

EKMEĞİNİ TAŞTAN ÇIKARANLARIN KÖYÜ KOÇANA-PAREA

15-19 Mayıs 2014 
tarihinde http://www.lozanmubadilleri.org.tr/ vakfı ile gittiğimiz Yunanistan gezi notlarımıza devam ediyoruz.

Turumuzun,  köyleri gezdiğimiz ikinci gününde, köylülerin kendi çabaları ile oluşturdukları müzeyi görmek üzere eski Koçana yeni Parea köyüne geldik. 

Bu köyde yaşayanlar, Bursa  Uluabat gölü kenarında bulunan Akçalar köyünden gelmişler. Bu nedenle müzenin girişine Uluabat gölünün fotoğrafını asmışlar. Ne güzel.....Nesiller boyu çocuklarına aktarabilecekler. Benim gibi kılı kırk yarmayacaklar.Nereden geldik nasıl geldik v.s. :( 

Mübadelede bırakılan ve daha sonra bağışlanan eşyalar müzenin her köşesinde..... 

Sol köşede bir Türk kadını resmedilmiş.

Babaannemin yatağının aynısıymış. Annem öyle diyor...Duvar halıları, danteller kimlerin ellerinden çıkmış acaba?

Şu alttaki radyodan dedemlerde vardı. Kanal arar dururdu....Dokunmam yasaktı. Cızırtı gelmemesi için çok hassas davranır, kulağını radyonun hoparlörüne dayayıp ayarını yapardı Ne günlerdi ama.....

Şu zarafete bakın hangi genç kızın rüyasını süslemiştir acaba? 

Berber malzemeleri....

Sahibi ölünce ailesi hepsini müzeye bağışlamış.Aynada bendeniz......

Şu köke bakar mısınız? Koca koca taşları nasıl da yutmuş....Doğanın gücü işte....

Transistörlü radyolar, eski kitaplar,sandalyeler, duvar halıları

Likör takımları, gümüş kaşık çatal takımları, boy boy anahtarlar, eski paralar, kristal su takımları yine çok eski bir vitrinin içinde....

Delikli bir kuruşlar...Leblebi tozu aldığım günler...

Sağ tarafta kafasından vurulmuş bir askerin miğferi :(

Halı dokuma tezgahları, tütün tezgahları, nalbur malzemeleri

İla Rahmetullah

1244 yılına ait Türk mezar taşı

Kime aittir acaba?

Mübadele zamanında ki göç yolları

Ekmeğini taştan çıkaranların köyü, sizlerden öğrenecek çok şeyimiz var.

Bizler Dünya Lideri Atamızın doğduğu eve sahip çıkamazken, küçücük bir köy halkının yaptıklarına bakın...

İbretlik bir durum

Bu gezimizde bizler
Altınları bulamadık ama Altın gibi dostlar edindik.

                                                                       Sevgilerimle