15-19 Mayıs 2014
tarihinde http://www.lozanmubadilleri.org.tr/ vakfı ile gittiğimiz Yunanistan gezi notlarımıza devam ediyoruz.
Turumuzun, köyleri gezdiğimiz ikinci gününde, köylülerin kendi çabaları ile oluşturdukları müzeyi görmek üzere eski Koçana yeni Parea köyüne geldik.
Bu köyde yaşayanlar, Bursa Uluabat gölü kenarında bulunan Akçalar köyünden gelmişler. Bu nedenle müzenin girişine Uluabat gölünün fotoğrafını asmışlar. Ne güzel.....Nesiller boyu çocuklarına aktarabilecekler. Benim gibi kılı kırk yarmayacaklar.Nereden geldik nasıl geldik v.s. :(
Mübadelede bırakılan ve daha sonra bağışlanan eşyalar müzenin her köşesinde.....
Sol köşede bir Türk kadını resmedilmiş.
Babaannemin yatağının aynısıymış. Annem öyle diyor...Duvar halıları, danteller kimlerin ellerinden çıkmış acaba?
Şu alttaki radyodan dedemlerde vardı. Kanal arar dururdu....Dokunmam yasaktı. Cızırtı gelmemesi için çok hassas davranır, kulağını radyonun hoparlörüne dayayıp ayarını yapardı Ne günlerdi ama.....
Berber malzemeleri....
Sahibi ölünce ailesi hepsini müzeye bağışlamış.Aynada bendeniz......
Şu köke bakar mısınız? Koca koca taşları nasıl da yutmuş....Doğanın gücü işte....
Likör takımları, gümüş kaşık çatal takımları, boy boy anahtarlar, eski paralar, kristal su takımları yine çok eski bir vitrinin içinde....
Delikli bir kuruşlar...Leblebi tozu aldığım günler...
Sağ tarafta kafasından vurulmuş bir askerin miğferi :(
Halı dokuma tezgahları, tütün tezgahları, nalbur malzemeleri
İla Rahmetullah
1244 yılına ait Türk mezar taşı
Kime aittir acaba?
Ekmeğini taştan çıkaranların köyü, sizlerden öğrenecek çok şeyimiz var.
Bizler Dünya Lideri Atamızın doğduğu eve sahip çıkamazken, küçücük bir köy halkının yaptıklarına bakın...
İbretlik bir durum
Bu gezimizde bizler
Altınları bulamadık ama Altın gibi dostlar edindik.
Bu gezimizde bizler
Altınları bulamadık ama Altın gibi dostlar edindik.
Sevgilerimle
