MOSTAR-POÇİTEL TURU

BÖLÜNMÜŞ PARÇALANMIŞ YUGOSLAVYA

    Bölmüşler-parçalamışlar ve yönetmeye başlamışlar güzelim Yugoslavya'yı... Çevre yolundan giderken birdenbire önünüze bir gümrük kapısı çıkıyor. Neymiş efendim bir ülkeden bir ülkeye geçiyormuşsun..aynı ülkenin çocukları olmalarına rağmen sanki birbirlerine düşmanlar..Hırvatistan'dan Bosna Hersek'e geçerken 1 saate yakın bizi gümrükte beklettiler.Neyse bu sınır kapısı iyisiymiş.  Hele birde Karadağ sınır kapısı var ki...yaşadıklarımız evlere şenlik....

Poçitel Hırvatistan-Bosna Hersek sınırında arnavut kaldırımlı  bir Türk Köyü

Poçitel Camisinin içi

    Otobüsü park ettiğimiz yer ve ilk şok.. Savaştan nasibini almış bir ev makinalı tüfekle taramışlar..Korkunç.. savaşın izlerini silmek istemedikleri için, yaşadıkları soykırımı sürekli hatırlamak ve hatırlatmak adına  evlerini tamir etmiyorlarmış.

    Kısa bir yürüyüşten sonra Mostar köprüsüne geldik. Köprüye ulaşmadan  sağ tarafta Hırvat topçusu tarafından yıkılışını gösteren kısa bir video gösterisi izledik.

     Vee köprünün girişi...Köprü aslına uygun olarak Türkiye Cumhuriyetinin katkıları ile 2004 yılına yeniden hizmete açılmış. Tesbih sayısı 99 olduğu için, köprüdeki basamak sayısıda 99'muş.

    Koski Mehmet Paşa Camiinden Mostar köprüsünün görünüşü

    Bosnalı gençler para karşılığı köprüden aşağı atlıyorlar.Parmaklıkların dışında yürüyen genç bunlardan biri..o atladı ama benimde içim gitti.......

    Havası çok ağır, yoğun şekilde hüzün var hissedebiliyorsunuz. Şehitlikleri göremedik ama beni burası manevi anlamda bitirdi. İnsanları  savaşla ilgili hiç konuşmuyor.Toparlanmaya çalışıyorlar. Rehberlerimiz bize "bu insanlar çok gururlulardır. Sizden gelecek 1 euro'ya bile ihtiyaçları var.Lütfen alışveriş yapın, bir şeyler yiyin için" demişlerdi.İyi ki ikaz etmişler..Onlara bir nebzede olsun faydamız oldu ise ne mutlu bize....

    Kurşunlanan Müslüman dairelerden  biri daha...Dikkat ettiyseniz ev olarak taramışlar.Binanın tamamımı değil....  Savaş yıllarında ben  yeni anne olduğum için televizyon gazete pek fazla takip edemiyordum. Ama Aliya İzzetbegoviç'in bir cümlesi aklımdan hiç çıkmadı. Bir televizyon röportajında Dünya'ya sesleniyordu " Sizden hiçbirşey istemiyorum.Sadece doğum kontrol hapı gönderin yeter..." Koskoca bir Devlet Başkanının çığlığı.. Savaşın mağdurları kadınlar ve çocuklar.. Bu geziye katılmadan önce Sinan Akyüz'ün "İncir Kuşları" kitabını dehşet içinde  okumuştum.Oraları gördükten sonra neler yaşadıklarını çok daha iyi anladım.

Mostar'da Türk kahvesi arası....

Bir sonraki post'un konusu Kotor-Budva-Karadağ...

                                                                 Sevgiler 

HIRVATİSTAN GEZİSİ NOTLARI

    10-13 Mayıs  tarihleri arasında eşimin iş gezisi nedeniyle (peşine takılarak) Hırvatistan Dubrovnik-Mostar-Karadağ gezimize başladık. 1,5 saat yolculuğun ardından Dubrovnik'e vardık. İlk durağımız Cavtat idi.Cavtat Dubrovnik'e 20km.uzaklıkta bir sahil kasabası.. Genelde teknesi olan  Ruslar buraya tatile gelirmiş.Ehh işte idare eder..

Cavtat'tan ayrılarak  Dubrovnik'e geçtik. Oradan da eski şehir turuna başladık. Eski şehir kalenin içinde surlarla çevrili, daracık sokakları temiz ve bakımlı ...

İlk girişte bizi Orlanda Heykeli karşıladı.Şehrin özgürlüğü için savaşmış bir kahramanmış.

    Biraz ilerde kilise adına yardım toplayanlar başladı. Valla ne yalan söyleyeyim  aşağıda resmi olan adam işini dört dörtlük yapıyordu.

    Şu  güzel kızdan yelpaze almadığıma bin pişman oldum... Resmini çekmek aklıma gelmiş ama......Ertesi gün gittiğimde yoktu  :(  

Ama "Dubrovnik'i seviyorum" kolyelerinden aldım...Bir Melis'e bir kendime

Kocacım her zamanki gibi gittiği hiçbir yerde kuşları unutmaz.... (Martı,güvercin v,s)

    Kişi başı 70 kuno vererek 2 km uzunluğunda ki şehri çevreleyen surlara çıktık. Şehri birde yukarıdan görelim dedik yaklaşık 2 saat yürüdük,tırmandık,merdiven çıktık ama değdi. Dikkat ettiyseniz çatıların hemen hemen çoğu yeni yapılmış. Burası da  savaşta Sırpların ağır top atışına maruz kalmış. Daha sonra Unesco tarafından desteklenerek restore edilmiş.

Bu dik kayalıklardan beach yapmışlar denize giriyorlardı...

    Surlardan aşağı bakarken gelinle damat geldi. Gördüğünüz gibi merdivenlerde oturup nikah saatinin  gelmesini beklediler.Böyle bir şey Türkiye'de olacak var yaaaa......... o iki anne..... iki çeker bir kopartır o gelinle damadı :) bıt bıt bıt bıt

,

Şehir muhteşem kokuyor...Her yerde mimozalar

    Biz midyenin tavasına da, dolmasına da  bayılırız. Hırvatistan'da bütün Avrupa'nın deniz mahsullerini üretiyormuş diye hadi gelmişken  buradaki midyelerinde tadına bakalım dedik amaaaaaa hiçççç beğenmedik. Valla bu aşağıda gördüğünüz porsiyonu bitiremedik. Bitiremediğimizi gören garson üzüntüsünden perişan oldu.Ağlayacaktı neredeyse....Deniz suyu, beyaz şarap ile yapıyorlarmış..Hatta midyelerini yiyip, suyuna da ekmek bandırıyorlar. Ama kalamar ve karideslerine diyecek bir şey yok...Çok lezzetliler

veee son olarak odadan Adriyatik denizi manzaraları.. Hatta bir sabah o ağaçların birinin dalında sincap gördüm.

    Mostar-Karadağ gezimiz bir sonraki postun konusu olabilir. 

İSTANBUL İSTANBUL

         Mart ayında bir yakınımızın  düğün törenine katılmak üzere İstanbul'daydık. Bir yağmur... bir yağmur... Durduramadı ama bizi...  Eeee tabii İstanbul'a gelmişken yapılması gerekenleri yapalım dedik. Valizlerimizi Beşiktaş'ta kalacağımız yere bıraktıktan sonra şehir hatları vapuruna atlayıp karşıya geçtik. Vapurda Mustafa çizilerini aldı ve  martı beslemek için güvertede çıktı. (Vapurda çalışanlardan öğrenmişşş martılar en çok çizi kraker severmişşş)

Yavaş yavaş toplandılar.Bana da güzel güzel resimlerini çekmek kaldı. 

Grisin İstanbul  Güzelsin İstanbul

Kapalıçarşı, Mısır çarşısını dolaştık ama yağmur o kadar hızlandı ki geri dönmek zorunda kaldık

Dolmabahçe Sarayının önündeki saat kulesi

Akşam arabayla  sahil yolundan İstanbul turu ile devam ettik. Bozkırın bağrından kopup gelmiş kişiler olarak İstanbul'a geldiğimizde hep denizi görmek istiyoruz. (Napalım bu da bizim kaderimiz)

Düğün sabahı Beşiktaş iskelesinden kalkan gezinti tekneleri ile Boğaz Turuna çıktık.

Babasının oğlu.... yine martı beslemece

 

    İstanbul'a her geldiğimde uğramaya çalıştığım Beşiktaş'ta bulunan Yıldız Porselen'den 6 kişilik pasta takımından aldım. Bayılıyorum ben bu saray takımlarına.... Bize ait olanları yaşatmamız gerekiyor değil mi ama?

    Bir haberde okumuştum.. Devlet kurumları artık  hediyelerini Yıldız Porselenden alacaklarmış.Ülkemizin tanıtılması açısından bence güzel bir karar

Veee akşam düğün zamanı

Hira Melis'in elbisesini Park Bravo'dan, ayakkabılarını ve çantasını Nine West'ten aldık. 

Benim elbisemde Park Bravo'dan, ayakkabılarım ve çantamda Nine West'ten idi. Ayakkabılarım o kadar rahatsızdı ki düğünü  ve sonrasını bana zehir etti. Bir daha platform -yüksek topuk ayakkabı ikilisi  asla...



        Kulenin 2.katı efsanelerine ayrılmış....  3 efsanede resimlerle canlandırılmış.... Yukarıdaki resim en çok bilinen kule efsanenin acıklı hikayesi..

Hoşçakal İstanbul......