EKMEĞİNİ TAŞTAN ÇIKARANLARIN KÖYÜ KOÇANA-PAREA

15-19 Mayıs 2014 
tarihinde http://www.lozanmubadilleri.org.tr/ vakfı ile gittiğimiz Yunanistan gezi notlarımıza devam ediyoruz.

Turumuzun,  köyleri gezdiğimiz ikinci gününde, köylülerin kendi çabaları ile oluşturdukları müzeyi görmek üzere eski Koçana yeni Parea köyüne geldik. 

Bu köyde yaşayanlar, Bursa  Uluabat gölü kenarında bulunan Akçalar köyünden gelmişler. Bu nedenle müzenin girişine Uluabat gölünün fotoğrafını asmışlar. Ne güzel.....Nesiller boyu çocuklarına aktarabilecekler. Benim gibi kılı kırk yarmayacaklar.Nereden geldik nasıl geldik v.s. :( 

Mübadelede bırakılan ve daha sonra bağışlanan eşyalar müzenin her köşesinde..... 

Sol köşede bir Türk kadını resmedilmiş.

Babaannemin yatağının aynısıymış. Annem öyle diyor...Duvar halıları, danteller kimlerin ellerinden çıkmış acaba?

Şu alttaki radyodan dedemlerde vardı. Kanal arar dururdu....Dokunmam yasaktı. Cızırtı gelmemesi için çok hassas davranır, kulağını radyonun hoparlörüne dayayıp ayarını yapardı Ne günlerdi ama.....

Şu zarafete bakın hangi genç kızın rüyasını süslemiştir acaba? 

Berber malzemeleri....

Sahibi ölünce ailesi hepsini müzeye bağışlamış.Aynada bendeniz......

Şu köke bakar mısınız? Koca koca taşları nasıl da yutmuş....Doğanın gücü işte....

Transistörlü radyolar, eski kitaplar,sandalyeler, duvar halıları

Likör takımları, gümüş kaşık çatal takımları, boy boy anahtarlar, eski paralar, kristal su takımları yine çok eski bir vitrinin içinde....

Delikli bir kuruşlar...Leblebi tozu aldığım günler...

Sağ tarafta kafasından vurulmuş bir askerin miğferi :(

Halı dokuma tezgahları, tütün tezgahları, nalbur malzemeleri

İla Rahmetullah

1244 yılına ait Türk mezar taşı

Kime aittir acaba?

Mübadele zamanında ki göç yolları

Ekmeğini taştan çıkaranların köyü, sizlerden öğrenecek çok şeyimiz var.

Bizler Dünya Lideri Atamızın doğduğu eve sahip çıkamazken, küçücük bir köy halkının yaptıklarına bakın...

İbretlik bir durum

Bu gezimizde bizler
Altınları bulamadık ama Altın gibi dostlar edindik.

                                                                       Sevgilerimle

AYKIRI ANNELER GÜNÜ YAZISI

Herkese selamlar....Anneler gününüz kutlu olsun. Blogumda  anneler gününe özel  yazı yazmadım yazmak istemedim. On gün öncesinden başladı anneler günü seremonisi...Benim annem güzel annem şarkıları,dizilerin konusu anneler günü, reklamlar anneler günü odaklı...Hele dün facebook yıkılıyoooo...Bence hiç kimse annesine olan sevgisini ilan etmek zorunda değil...Annelerinde böyle bir beklentisi yok zaten...Anneler özellikle Türk anneleri  mütevazidir. Öp yeter.Sanırsın ki herkes annesine inanılmaz özenli, aralarındaki ilişki laylaylom.....Anneleri olmayan çocukları hiçkimse göz ardı etmemeli...Yüreciği annesinin yokluğunda  her dakika bir cenderenin içinde sıkılan, hayata tutunmaya çalışan, sarılamadığı için içi kan ağlayan, boğazında düğümlenen kelimeleri içinden,  kuru ve soğuk mezar taşlarına annem sana geldim diye  haykırmak zorunda kalan bir yığın çocuk, bir o kadar da anne olmak için yanıp kavrulan, her türlü eziyetli yöntemi deneyip, bir türlü kucağına almak  kısmet olmayan insanlar var çevremizde...40 'lı yaşların başındayken annemi kaybetmek aklıma geldiğinde çıldıracak duruma gelen ben, o çocukların acısını tezahür edemiyorum.Biraz empati lütfen

Anlıyorum ki.......Ateş düştüğü yeri yakarmış

                                                                                Sevgiler

HIDIRELLEZ

 Hıdırellez günü; bereketin,bolluğun,dermanın ve şifanın sembolü olan ab-ı hayat suyu (Hayat suyu) içerek ölümsüzlüğe kavuşan Hızır (a.s) ile denizden geldiği varsayılan İlyas(a.s)karada buluştuğuna ve bu buluşma ile şans,uğur,kısmet kapılarının açılacağına inanılır. Hıdırellez günü 5 Mayıs'ı  6 Mayıs'a bağlayan gece kutlanır.

Hızır ile İlyas'ın bütün gece gezdikleri ve dilekleri okudukları düşünülür. Bu nedenle her sene 5 Mayıs gecesi bizim evde hummalı bir çalışma başlar....

Çocuklar -sevgili hıdırellez... diye başlayan mektuplarında dileklerini sıralarlar....

Ben ve sevgilim mandallardan ev,yazlık v.s. yaparız.

Doruğun son model oyuncak arabaları (Tekne,uçak,helikopter istemenin sınırı yok yani......) balkona çıkarılır.

İçlerine bereket parası konularak cüzdanlar açılır.

Dualar eşliğinde bol bol sağlık,huzur dilenir...

Ayrıca

 Çimenlerde yuvarlanıp,salıncakta sallanmakla günahlarının döküleceğine inanılırmış.

Hıdırellez günü sabah ezanında uyanamayanların kapıları sarmaşıklarla bağlanırmış. (Cezaları da güzel be yaaaa.... bu mübadillerin :)

 Eskiden Hıdırellez tam leylakların açma mevsimine denk gelirmiş. Sabah annem bizi, leylakları yüzümüze dokundurarak uyandırırmış, bahar gibi taze olun diye.....

Sabah ezanında çıkılıp 40 tane kabarmış karınca yuvasının üstündeki topraktan bir tutam alınır minik bir kutuya konulurmuş bereket olsun diye....

(Annem sayesinde yıllardır deneniyor. Kesinlikle tavsiye edilir.)

Niyet çömlekleri hazırlanır herkes manisini ya da niyetini yazar ve bu çömleğin içine atarmış ertesi gün açılır, dilekler okunur gülünür eğlenilirmiş....

Hıdırellez UNESCO'nun "İnsanlığın Somut Olmayan Kültür Mirası Listesine" alınması amacıyla 2010 yılında çalışmalar başlatılmış... Bu güzel kültür mirasımız umarım bir an önce listeye girer.

Artık ben gidiyorum çünkü Hıdırellez ile buluşma vakti geliyor....

                                                             Hoşçakalın   Sevgiler

BROKOLİ ÇORBASI

Ev halkı olarak hastalıktan kırıldığımız, brokoliye de  hoşçakal dediğimiz şu günlerde boğaz ağrılarına iyi gelecek olan brokoli çorbasını yapayım, yapmışken de blogumda paylaşayım dedim.Tarife gelince

*Yarım kilo brokoli

*1 yumurta

*1 çorba kasesi yoğurt

*2 tepeleme yemek kaşığı un

*2 yemek kaşığı tereyağı

*3 diş sarımsak

YAPILIŞI

Brokoliyi bir su bardağı suda haşlayalım. Çorba tenceremizde 2 yemek kaşığı tepeleme unu kavuralım. Unun hafiften rengi dönünce 2 yemek kaşığı tereyağı tencerenin içine koyalım yağ kendiliğinden erisin. Haşlanmış brokolileri tenceremize ekleyelim. 3 diş sarımsağı havanda azıcık tuz ile dövelim. 1 kase yoğurdumuzun içine yumurtayı kıralım yedirelim. Koyu bir ayran kıvamına gelinceye kadar su ekleyelim. Dövülmüş sarımsağımızı da koyup tenceremize ekleyelim.Hepsini blenderdan geçirelim.

İsterseniz üzerine zeytinyağı ile naneyi kavurup dökebilirsiniz.

Afiyet olsun.



AİLEM

    Birbirlerini çok seven, ömürleri boyunca hep  sırt sırta vermiş, yaşadıkları birçok zorluğa rağmen, beraber ağlamış beraber gülmüş eşlerin , sevgiyle büyütülmüş 3 çocuğundan kız olanıyım ben....

    Bende oğlan doğarsam, yuvadan kız çocuk almayı isteyecek kadar kız çocuk hasretiyle tutuşan ailenin beklenileniyim ben......

    Yaşadıkları lojmanda komşuların biz bakalım diyerek birbirleri ile yarıştıkları tombiş bebeğim ben.....

    Doğduğu dakikadan itibaren özenli büyütülenim ben.....

    Aslında kız  ismi olmasına rağmen, isminin neden erkeklere verildiğini anlayamayanım ben......

Küçük abisi ile arasında 8 yaş fark olanım ben......,

Zamanın şartlarına göre (1960 lar) çocuklarına dikip,örüp giydiren, pırıl pırıl büyüten, ilk dişi, ilk saçı, ilk ayakkabısı özenle saklanılanım ben.....

Erkek evlatlarını süsleyemediği için mutsuz olan annemin süs bebeğiyim ben.....

(İlerde de tayyör giydiremediği için çok kızılanım ben....)

   1970 lerde kendi el emeği (iyi terzidir) ile  bebek sepeti dantellerle,tüllerle süslenen.....

Ankara'da Meteoroloji lojmanlarında abileri ile birlikte meyve ağaçlarının altında bir sürü tavuk ve bembeyaz bir Ankara  kedisi ile mutlu mesut yaşayanım ben......

(Ama kendi çocuklarıma bunu yaşatamayanım ben.....)

Kısaca

Aşk çocuğuyum ben....

                                                                                       Sevgiler.....

ESKİ GELİNLER

Yıl 12.Mart.1960 Yer Ankara

    19 yaşında su gibi bir genç kız Annem, yakışıklı, zarif ama  bir o kadar da mütevazi delikanlı Babam...Duvağından sarkan gelin telleri, saçında ki minicik taç,uzun eldivenler,kat kat eteği olan gelinlik ile sevimli bir gelin....İlk dans... hangi şarkı ile hatırlıyor mu annem acaba?

 Annelerle kızlarının zevkleri de aynı galiba....Benim gelinliğiminde etek kısmı aynı idi. Ayrıca o zaman ki kuaförler şimdikilerden daha başarılı bence....

 Dayım ve yengem

Gelin telleri neden yok artık? Olmalı ama....Saçında olmazsa eğer, çiçeğinde olmalı....Bekar genç kızlara kısmet açması için verilmeli...Bu arada yengemin neden çiçeği yok sormam lazım.

Bu resim bana

Sevdimmmm.... bir genç kadını....... ansam onunnnnnn  adını......
hatırlatır :)

Sene 1961 ve kısa gelinlik....Bizden daha cesur ve daha modern oldukları ortada...... 

Rivayet o ki Nigar teyzemin 57.dünürüymüş Galip Amca....Çok onurlandırıcı bir durum....Var ya Mustafa benim 57.değil dünürüm olacaktı ki havamdan geçilmezdi herhalde :)

Ölümsüzleştirmek istedim sadece...şimdilik bu kadar


                                                     Sevgiler....