Selam
Geçenlerde Çorum Çarşıcuma yol maceramızı Tabela yok mu tabela başlıklı yayınımda anlatmıştım. Şimdi sıra köy maceramızda.....Aşağıda göreceğiniz resimler, anlatım bazılarınızın hiç dikkatini çekmiyor, bir şey ifade etmiyor biliyorum..Ama size bir şey söyleyeyim mi; bu resimleri o köy ile bağlantısı olan bir Türk ya da Rum gördüğünde gözyaşlarına boğulacaktır.
Ailemin geçmişine merak saldığım ilk yıllarda bir kız arkadaşım bana köklerini buldun farz et bulup ta ne yapacaksın? diye sormuştu. Bende ona"dedelerim zenci çıkacak o olacak" demiştim. Doğru çıktı. Bizde koskoca bir imparatorluğun zencileriymişiz meğer....
Allah kimseye yaşatmasın ama anlatmaya çalıştığım köy acılı bir göç hikayesinin tanığıdır....Geçmişini bilmeyen geleceğine yön veremez.
Zar zor köyün yolunu bulduğumuzda bizi terkedilmiş bir köy ilkokulu karşıladı. Yapılmış bir okul neden boşaltılır anlayamıyorum bilen varsa beri gelsin...Köylerin yozlaştırılmasında, cahil bırakılmasında en önemli etkenlerden biridir okulların kullanılmaması bence...Köyden kente göç...Ne diyor göç edenler; okul yok ya da okul var-öğretmen yok,(atanamayan öğretmenler bir sürü.... 5-10 yıldır atama bekleyeni var) su yok, elektrik yok...bir sürü emek verilerek açılmış, gayet iyi durumda olan bir eğitim yuvası terkedilmiş....Öğretmen lojmanı imama tahsis edilmiş. İmam ailesiyle birlikte burada kalıyor. İmama bir sözüm yok yanlış anlaşılmasın..İmamda caminin lojmanında kalsın..Başka türlü bu köyler nasıl eğitilecek?Bu yüzden bence vatanımızda eğitimin kalitesi çok düşük...Taşımalı eğitim diye bir şey çıkardılar çocukları oradan oraya kilometrelerce sözüm ona eğitim için götürüyorlar..Sonra servisler; yok yolda sele kapılıyor, yok çığ düşüyor, yok kara saplanıyor çocuklar lastik pabuçlarla yollarına devam ediyor. Allah bilir bu okulun kapatılma sebebi de, ya okutacak çocuk yoktur ya da öğretmen durmuyordur. :)))
Mahzun Kırmızıgül'ün "Mucize"sini seyretmiştim.Konusu kısaca Aydın taraflarından gelen bir öğretmenin, doğununda doğusunda olan bir köye gidişi ve o köyde bulunan bütün çocuklar ile engelli bir çocuğu tek bir sınıfa toplayarak hepsi ile ayrı ayrı ilgilenerek bir şeyler öğretmesinin çabası ve o engelli çocuğu, engelsiz hale getirmesi anlatılıyordu. Güzel bir filmdi..o coğrafya Doğu Anadolu idi.... burası ise ne acı ki; İç Anadolu...
Bence bu köyde 1 tane bile okuyacak çocuk olsa o öğretmen buraya atanıp o çocuk eğitilmeli...Kimse merak etmesin o öğretmen boş zamanlarında da o köy halkına okumayı yazmayı öğretip, bilinçli hale getirir ama bunu isteyen kim?
Ne kadar iyi bir yönetici imiş bu okulu yaptıran zat.... Okulun bahçesine çocuk parkı bile koydurmuş... çocukların görgüsü artsın diye.....
Burası köyün girişi
Aslında o kadar güzel bir köy ki...evlerinin önünden dere geçiyor şırıl şırıl....
Altta ki eski bir Rum evi...Bu evin sahibi Yunanistan'dan 1970'li yıllarda gelmiş..Evin yeni sahibine evi gezmek için çok yalvarmış fakat bizim vatandaş sokmamış...Yapmasaydınız keşke, evini gösterseydiniz dediğimde cahillik işte bilemedik dediler..Bizde öyle Yunanistan'da ki evlerimizi gezmek istediğimizde bazıları kapıları sonuna kadar açıp bizi ağırlamak için ellerinden geleni yaptı, bazıları ise kaçıp gitti.
Çarşıdere köyünün eski Kilisesi- yeni Camii
Mahcup Rumeli kızı Cemile nine...
Resmimizi çeksinler Cemile nine seninle dediğimde utandı,yemenisini düzeltti sonra poz verdi..Dikkatinizi çekmek isterim yemeni diyorum Türban değil...Anadolu kadınının başörtüsü...Cemile nine Yunanistan'ın Cuma köyünde doğmuş. Mübadele olduğunda 3 yaşındaymış. Küçük çocukları ve yaşlıları at arabasının arkasına bindirmişler. Giderlerken Cemile nine soğan diye ağlamaya başlamış sus demişler biz ekmek bulamıyoruz sen soğan diye ağlıyorsun...Öyle içine oturmuş ki; bu olay, 96'lık Cemile nineye hala cebinde soğan taşırmış....
Benim çocuklar köyden çıktığımızda hala hayret ediyorlardı.Yunanistan'dan gel, Çarşıdere'ye yerleş...Her iki köyü de gördükleri için kıyaslayıp, inanamadılar tabii.....
Hala anlayamıyorlar savaşları,antlaşmaları,göçleri....
Sol taraf Müslüman mezarlığı, sağ taraf Ortodoks mezarlığı
Ortodoks mezarlığında bir tane taş kalmamış... aynı Yunanistan'da ki bizim atalarımızın mezar taşları gibi burada ki mezar taşları da evlere temel taşı olmuş....Zihniyet aynı.....
Burası da müslüman mezarlığı belki de İzzet dedem burada yatıyor kim bilir?
Altta ki resimde köyün yukarıdan görünüşü.Tarla vermişler İzzet dedeme (Annemin dedesi)burada arpa-buğday yetiştir diye ama yaban domuzlarıyla başa çıkamamışlar. Her şeyi, belki de annesinin ve babasının mezarlarını da bırakarak, annanemle birlikte diğer 2 kardeş Niğde'ye evlatlık verilmiş. Annesi,babası orada mı öldü noldu? bilen yok...muamma işte .... Dağın zirvesinde bir köy Çarşıdere-Çarşıcuma ama.... bakma yemyeşil göründüğüne... içinde ne hikayeler barındıran, ne kanlı gözyaşlarını içine akıtanların köyü burası.....
Sevgiler
Köyü birlikte gezdik sanki :)
YanıtlaSilEnterasan ya mezar taşlarını alıp ev temellerinde mi kullanmışlar Allah Allah ilginç yaa. Tabi boşboşuna bir mezarın başına taş olacağına hiç yoktan işlerine yarasın.
Peki atalarının orada yaşadığı bilgisine nereden ulaştın?
Tabii işe yaraması çokk önemli :)))) Bizimkiler mübadil..Yani 1924'de Lozan Barış Antlaşması ile Yunanistan'dan Türkiye'ye gelenlerden..Zaten aile arasında kulaktan dolma birşeyler vardı ama asıl belgelere Devlet Arşivlerinden ulaştım...Sevgiler
SilÇok iyi ya devlet arşivlerini falan incelemişsin tebrikler valla uğraşmışsın...
SilÇok teşekkür ederim...başladım bir kere merak merak merak bırakamıyorum sevgiler
Silçok teşekkür ederim arkadaşım kim olduğunu bilmiyor ama iyi ki varsın Allah razı olsun kardeşim allaha emanet ol
SilSelanik göçmeni olarak dedem olarak yazıyorum ismim hasan Yazgı
SilAma ne güzel yerler, biz de gezmiş görmüş kadar olduk. :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.Ama senin bisiklet hikayen beni üzdü...Alasım geldi o bisikleti sana:((((
SilÇok hüzünlü :( o Rum aileye evi gezdirmemelerine çok üzüldüm, yıllar önce rahmetli annem uzun yıllar kiracı olarak yaşadığı Beylerbeyi'ndeki iki katlı eski evi gezmek istemişti (o duyguyu o kadar iyi biliyorum ki) ve evin hanımı hemen buyur etmişti çok ayıp etmişler onca yoldan eski yuvalarını görmeye gelenlere ben olsam buyur eder yedirir içirir öyle gönderirdim....of ne diyeyim Sertaç'ım bir rahmetli komşumuz OLANLA ÖLENE ÇARE YOK derdi...
YanıtlaSilsevgiler
Yok canım yok tabii ki olanla ölene çare....ama onlarda çok üzüldüler...Biliyorsun Müjdecim Anadolu'nun bazı insanları çok sert mizaçta...bir kere olmaz dedi mi hayatta yaptıramazsın :(((( sevgiler :)
SilAnilarim birbir canlandiii vok sagolun
SilRica ederim :)
SilYerleşimi eski olan köylerdeki mistik hava beni oldukça etkiliyor. Cemile Nine'yi dinlemek isterdim, ne birikmişlikleri vardır, ders çıkarılacak.
YanıtlaSilDi mi gerçekten o yaşanmışlıklar beni de çok etkiler..Haklısın... daha fazla dinleyebilmeyi isterdim :((((
SilNe de güzel anlatmışsın... Yaşadığından, hep içinde olduğundan belki de...
YanıtlaSilMübadeleyi bilmeyenin anlaması çok zor duygular bunlar :(
Ne zaman terk edilmiş bir okul görsem hep köy enstitüleri geliyor aklıma... Hala aynı ruhlarını koruyarak kapatılmasalardı cennet olan köylerimiz nasıl da güzel kalkınırdı... Göç olmazdı belki en önemlisi... Doğdukları yeri doydukları yer yaparlardı belki...
Çenem yine çok açıldı... Öpüyorum güzel yüreğinden..
Köy Enstitülerine bende çok üzülüyorum..Onlar kalsaydı eğer ülkemiz çoktan şaha kalkmıştı. Nazilli de özel köy enstitüsü açtı İpek Hanım'ın Çiftliğinin sahibesi
Silçokk bilinçli insanlarımız var Allahtan...Güzel yorumun için ayrıca çokk teşekkürler
Konuyla alakasız olarak bende bir mimin var der mutlu hafta sonu dilerim sana...
SilEn kısa sürede yapacağım mimimi :)))) iyi geceler
SilOf Sertaç, kaba tabir olacak ama "içime öküz oturdu"
YanıtlaSilBin yumruk oldu boğazım.
Yemenisini düzelten teyzemin ellerinden öpmek, okul bahçesine salıncak koyduran zatın 7 sülalesini minnet ve sevgi ile anmak istedim.
her resim karesini ilgi ile izledim.Müthiş bir yazı olmuş,müthiş bir iş yapmışsın.
Sen müthiş ve harika bir kadınsın...
Ne tatlı bir kadınsın sen yaa...dün gece okudum mesajını ama cevap veremedim..Sonrasında ağzım kulaklarımdaydı hep......Çokk teşekkür ederim yüreği güzel, kendi güzel arkadaşım.....(hala ağzım kulaklarımda :))))))))
SilHüzünlü hikâyeler...
YanıtlaSilHemde çok hüzünlü Handan :((((
Sililk okumaya başladığımda köy okulunu görünce; babamın konya'da ilk öğretmenlik hayatına başlayışı ve aradan geçen 17- 18 yıl sonra o köye gidişimiz, yolda karşılaştığımız babamın ilk anda tanımadığı öğrencisinin ilk bakışta hocam diye babamın ellerine sarılışı, köylülerin etrafımızda deli divane olup hemen koyun kesip ağırlamaya kalkmaları, kabul etmemiştik koyunu kesmelerini hatta çok zor bıraktırmıştık, öyle içten öyle sıcak karşılmaları en önemlisi unutmamaları geldi aklıma. Anaodolu gerçekten tüm insanıyla çok özel , öğretmenlerin atanması yada atanmaması kadar orada çalışacak özverili öğretmene ihtiyaç var.
YanıtlaSilayrıca senin bu hikaye dersem yanlış olur sanırım ama biz okuyunca öyle gibi oluyor, mücadelene demek sanırım daha doğru olacak hayranım. dilerim akrabalarından çook yaşlı yaşayan bir akrabanı ikinci üçüncü kuşaktan da olsa bulursun, ya da bir tanıdığı bulursun bir yerlerde. sevgilerimle...
Evet gerçekten Anadolu insanı bambaşka....Umarım mübadil ailelerin sesini duyurup, bir nebze de olsa yardımcı olabilirsem ne mutlu bana...Güzel yorumun için çokk teşekkürler
SilOkulun boşaltılması ne kadar saçma! Şu eğitim ve yatırım hizmetlerinde dikişi tutturamayan bir sistemimiz var çok kötü.. Öğretmenin durmaması ise söz konusu değil yeni atama bir öğretmen orada 3 yıl kalmak zorunda kaldı ki atanmayı bekleyen de yığınla öğretmen var.. Yazık ya vallahi içim gitti eski bir eğitimci olarak..
YanıtlaSilBu vahim durum idarecilerden kaynaklanıyor...Ne öğretmenin, ne de halkın suçu...yanlış karar verenlerin suçu....ne diyeyim ki :(((
SilSeninle birlikte dolandım, güzel refakat ederiim :)
YanıtlaSilNiye bilmiyorum ama bazı yerlerde bi hüzünlendim, tuhaf oldum..
Refakatçiden çok memnun kaldım bende :) böyle hikayeler hepimizin yüreğine dokunuyor, tanıdık geliyor galiba :(
Silçok ilginç ya. bu sölediklerinin hiçbirini bilmiyordum. ya baksanaaa, madem ailenin tarihini baştan bi anlatsana ya. ana tarafı baba tarafı diye. anlattın biraz ama şöyle bir toplu şekilde annatsanaaa. çok sevdim bu çabanı ya. aile tarihini araştırmanı.
YanıtlaSilSıkıcı olur diye düşünüyorum Deepcim.....öğrendiklerimi anlatmaya devam edeyim ben....çok teşekkür ederim
SilBirden boşaltılan yok olup giden üzerinde evlerin boyutunda otlar biten ve sadece askeri helekopterlerin gide bildiği,doğduğum ama hiç görmediğim köyüme gidip karış karış gezmek görmek resimlemek istedim
YanıtlaSilNe mutlu sana.....sevgiler
Umarım birgün sizde görebilirsiniz gönlünüzce resimleyebilirsiniz köyünüzü sevgiler
SilFotoğraflar dikkatimi çekti..Güzel çekimler..Elinize sağlık..
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Beğenmenize sevindim
SilSertaç çok haklısın. Köy Okuları ya da enstitülerin kapatılması... Ah bilmiyorum bana da pek doğru gelmiyor. Söylediğin gibi atanmak isteyen pek çok öğretmen varken hele bir de. Bir çocuğun taşımalı eğitime mecburiyeti yokken, doğduğu yeri bırakıp eğitim için yer değiştirmesi çok mantıksız geliyor.
YanıtlaSilİnşallah bu eğitim anlayışı düzelecek.
Eğitim sistemimiz baştan aşağı mantıksız bence de.....eğitmemek üzere planlanmış bir durum var ortada sanıyorum....İnşallah sevgiler Şenaycım
Silmerhaba , tamamiyle bir raslantı sonucu blogtaki bu paylaşımı gördüm ..eşim çaycuma'lı kdz. ereğlide akrabalarım çok kendimde zonguldak'lıyım ve burda ikamet ediyorum ..hikayeniz tam bir kitap olacak şekilde emeğinize sağlık ...köy okulları malesef heryerde kapalı hatta babamın köyünde sapasağlam duruyor öğretmenlerin kalacakları lojman bile var ama ne yazıkki bomboş sebep olanların yatacak yerleri yok :( takipe aldım selam ve sevgiler.
YanıtlaSilHaklısınız...Öğretimle ilgili ciddi sıkıntı var memleketimizde...çocuklarımla birlikte yaşıyorum bu durumları içinden çıkılmaz halde maalesef :( Ereğli çok güzel bir yer..benimde akrabalarım var sık sık gideriz....Hoşgeldiniz bu arada....sevgiler:)
SilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBende o koyde buyudum cocuklugum butun gencligim her anim o guzel sirin koyde cok sagolun annem babam orda hala meslem geregi istanbuldayim en yakin zamanda gidecem koyume sagolun anilarimi yasattiniz
YanıtlaSilÇok güzel bir köy Çarşıcuma ama maalesef değeri bilinmiyor...Rica ederim
SilNe kadar gizel anlatmissiniz koyumuzu gozlerim doldu anilarim canlandi
YanıtlaSilElinize, emeğinize, yüreğinize sağlık. Benden önceki tüm aile kuşağım tanıtımını yaptığınız Çarşıderesi.Çarşıcuma köyünde doğmuş. Köyde ziyaretine gittiğiniz O nur yüzlü ellerinden her gittiğimde ve kendisini ziyaret ettiğimde doya doya öptüğüm, Cemile neneniz benim Annemin annesi, anneannem olur. Allah sağlıklı uzun ömürler versin, sizler bizleri yazdıklarınızla sevindirdiniz, Allah da sizleri sevindirsin. Hoşca kalın...
YanıtlaSilBöyle güzel cümleler okuduğumda diyorum ki; İyi ki bu blogu açtım, iyi ki yazmaya başladım....İnsanların hayatlarına dokunmak dünyanın en güzel duygusu.....Sadettin bey çok teşekkürler...
Sil