Nigâr teyzem
Su gibi duru, bembeyaz, asil kadın...1942 yılında eski Yugoslavya, yeni Makedonya, Tetova köyü doğumlu, halen Türkiye sınırları içinde yaşıyor.
İnsanlar, bu savaşlar, bölünmeler yüzünden maalesef doğduğu yerde ölemiyor.
Tarih 21.11.1944 yer Eski Yugoslavya yeni Karadağ
Yugoslavya'nın kurucu lideri Tito, Kotor kalesi üzerine şu yazıyı yazdırmış.
Yugoslavya'nın kurucu lideri Tito, Kotor kalesi üzerine şu yazıyı yazdırmış.
"Bizim olanı vermeyiz, başkasının olanı istemeyiz"
Tito; barışçıl mesajlar verirken, ülkesinin başına gelenlere bakın.
Yugoslavya'yı ; Tito'nun ölümünden sonra, artan etnik çekişmeler, ekonomik bunalım ve Doğu Avrupa'da ki değişiklikler nedeniyle 1980'lerin sonundan 2000'li yıllara kadar, yaklaşık 20 yıl süren kanlı bir süreç sonunda, yedi ayrı egemen ülkeye böldüler.
Tito; barışçıl mesajlar verirken, ülkesinin başına gelenlere bakın.
Yugoslavya'yı ; Tito'nun ölümünden sonra, artan etnik çekişmeler, ekonomik bunalım ve Doğu Avrupa'da ki değişiklikler nedeniyle 1980'lerin sonundan 2000'li yıllara kadar, yaklaşık 20 yıl süren kanlı bir süreç sonunda, yedi ayrı egemen ülkeye böldüler.
Tabir-i caizse ; bir Yugoslavya'dan, böle-böle yedi ülke çıkardılar.
Bosna Hersek
Hırvatistan
Slovenya
Makedonya
Sırbistan
Karadağ
Kosova
7 ülkeye bölünmüş Yugoslavya haritası
Birkaç yıl önce Mostar gezimiz sırasında böyle tek tek seçilerek kurşunlanmış evler görmüştük. Etnik kökenlerden dolayı böyle yaptıklarını anlatmıştı rehberimiz....Düşünsenize insanları ayırmışlar Boşnak-Hırvat-Sırp-Makedon olarak mimlemişler. Sonra da kafalarına göre, ayırdıkları yerlerde, bir diğerine yaşama hakkı tanımamışlar. Evleri seçe seçe kurşunlamışlar.
Altta ki fotoğraf Mostar'da ki apartmanların bir tanesi Müslümanların ve Hırvatların oturduğu daireler tespit edilmiş ve kurşunlanmış..
Ülkemiz üzerinde oynanan oyunların aynısı işte...... bir yerlerde okumuştum amaçları bizden 40 ülke çıkarmakmış. Yani köye giderken pasaport kontrol - başka ülke, denize giderken pasaport kontrol-başka ülke, 40 ülke olduğuna göre sanıyorum pikniğe giderken bile pasaport kontrol- başka ülke...içler acısı :((
Ülke olarak farklı, çekirdek ailemizde bile farklı, binbir rengimizle biz bir bütünüz ve ayrılamayız.
,
Çünkü biz böyle güzeliz.........
Sevgilerimle
Nigar teyzen kuğu gibi zarif, Allah uzun, sağlıklı ömürler versin. Çok asil gerçekten. Yugoslavya'yı yediye böldüler bizi 40 'a mı böleceklermiş!Yok artık! Geçen gün kuzumla (yeğenim) konuşuyorduk dedim ki, "Ah şöyle İsveç, Norveç, Danimarka gibi olaydık. Hepsi Viking torunu. Homojen toplum. Etnik kökenler farklı olunca o onu istemiyor, öteki berikini istemiyor. Sonunda bölünmeler oluyor." İskoçyalı İngilizi istemiyor, İrlandalı keza. Ama İskoçlar (yüzyıllar öncesi hariç) İngilizleri öldürmüyorlar, kibar kibar ayrılmak istediklerini belirtiyorlar. Buna da razıyım. Ya en azından böyle olsaydık. Ama yok o ondan nefret, bu bundan nefret zaten bu kadar ölüm olunca nefret doğal oluyor. :( Sanırım bizi 40 değil ama ikiye bölecekler. Kürt ve Türk diyerek. :(
YanıtlaSilSevgilerimle..
Onlar için ne kadar küçük devlet, o kadar kolay idare bence Müjdem....seslerini çıkaramazlar ki...ülke yüzölçümü az, insan sayısı az...istedikleri gibi yönetirler. Biz birbirimize ve ülkemize sahip çıkalım Müjdem birlikten kuvvet doğar. Sevgiler
Silbugün ben de aynı şeyleri düşündüm Sertaç,
YanıtlaSilhatta Bosna'da savaş müzesini utanç müzesini yazayım fotoğrafları bulayım dedim,ama gribal enfeksiyon yaşıyorum kolum kalkmıyo,isteksizlik zaten epeydir var.
sevgiler canım.
Yaa çok kötü bu yaz gribi Havvacım geçmiş olsun..Daha yakın zamanda gezdin gördün işte oraları...her kadar kötü değil mi? Kasvetli bir havası var. Her yere ölüm sessizliği çökmüş ....basık bir hava, insanlar ağır çekimde...Savaşlar, göçler, ölümler maalesef çok kötü...Allah vatanımızı korusun. Havvacım sevgiler
SilEn dokunaklı öykülerin başında göç öyküleri geliyor. Balkanlar'da gördüğüm yerler odu. Slovenya'yadayken Bulgarlar çok imrenmişti oraya. Sonra Bulşgaristan'ı da gördüm. Çoook haklılardı. Perişandı o zaman oralar.
YanıtlaSilMaalesef öyle..göç hikayelerinin herbiri gerçek anlamda dram..sevgiler
SilSavaş kelimesi bile ürkütüyor beni.. Bir parça toprak bir yudum su, bir nefeslik hava.. neyi paylaşamıyoruz ki kan döküyoruz..
YanıtlaSilEvet haklısın aynen vallahi neyin derdi bu anlamıyorum. Güç sahibi olmak birçok insanın canını yakmaya değer mi?
SilNe yazık ki insanın doyumsuz nefsani arzuları törpülenmedikçe acıya dair böyle nice izler kalacak dünyamızda..
SilDeğmez ama sanırım insanlık bunu anladığında dünya için çok geç olacak :(
SilUmarım geç kalınmaz.
Silbaktıkça gördükçe hüzün o kadar koyulaşıyor ki korkuyu geçiyor.
YanıtlaSilne çok yalan var hayatımızda :ırkından dolayı birine haksızlık etmeyi zulüm etmeyi normal görecek kadar kandırabilen ne çok yalan..
Haklısın Kadriye yalanların, haksızlıkların arkasında ne çok insanın canı yanıyor. Bizler tahta askerleriz.. Oradan oraya savurup duruyorlar. Ömrümüz boyunca sürekli gardımızı alarak dik durmak zorundayız. Rehavete kapılmak yok... Bu durum bizi çok yorsa da bu böyle olmalı.....Biraz geç cevap verebildim internet problemim vardı üzgünüm Kadriyecim...sevgiler
SilAh Sertaç düşündükçe aklımıza mukayyet olmak mümkün değil...
YanıtlaSilHandan bazen aklım dimağım duruyo derler ya öyle oluyorum.. sonra yavaş yavaş toparlamaya başlıyorum.. Öyle oyunlar dönüyor ki çevremizde....Ülkemizin maalesef üç tarafı denizlerle, dört tarafı düşmanlarla çevrili...sevgilerimle..
SilNikah fotoğrafı annemle babamın nikah resmini hatırlattı bana.Annem 1951 de Bulgaristandan Eskişehire gelmiş, 8-9yaşlarında. Aydın tarafı gösterilmiş kendilerine onlar akrabalar orada diye ESkişehire gelmiş. Küçüklüğümde çok dinledim hikayelerini.Büyük dayım çok araştırırdı. Her göç hikayesi ayrı bir hüzün.Babam Eskişehirin yerlisi, iki kültüründe yeri ayrıdır bende ama kendimi Rumeliye yakın bulurum zaten görünüşümde öyle. Belki bir gün bende bloğumda paylaşırım.Paylaşımlarınız hüzünlü bir o kadar da yakın geldi bana, duygulanmamak mümkün değil.Sevgiler, selamlar...
YanıtlaSilNazan hanım çok teşekkürler her insan ayrı bir dünya ve gerçekten hikayeleri çok hüzünlü...sizde paylaşın bu tarz hikayeleri okumak hoşuma gidiyor.Sevgiler
Sil