Bayram tatilini annemlerle birlikte, Akçakoca'da geçirdik. Ardından annemi Kdz.Ereğli'ye kardeşlerinin yanına bırakarak, Ankara'ya işimizin başına döndük...Perşembe günü öğlene doğru ani gelen bir telefonla annemin market rampasından inerken ayağının kayarak düştüğünü, kalçasını kırdığını hastaneye kaldırıldığını öğrendik. Apar topar yola çıktık. Dört saat sonra Ereğli'ye vardık. "Femur boynu kırığı" teşhisi ile yatıyordu. Ereğli küçük bir ilçe olduğu için donanımlı hastane bulamayacağımızı düşündüğümüzden, amacımız annemi alıp Ankara'ya götürüp orada ameliyat ettirmekti fakat ne mümkün.....Hastaneye ulaştığımızda annem acılar içinde kıvranıyordu....değil Ankara'ya getirmek, kıpırdatmak mümkün değildi...çaresiz orada doktoru ile konuşarak ameliyat olmasına karar verdik. Olay perşembe günü oldu biz hemen ameliyata alınacağını düşünürken, doktorunun; annemin düzenli olarak 100mg coraspirin içtiğini, piyasadaki her ilacın nötrleştiricisinin bulunduğunu, fakat aspirinin nötrleştiricisi olmadığı için; kanama riskinden dolayı Pazartesiden önce kesinlikle ameliyat edemeyeceğini söylemesiyle sıkıntılı günler başladı. Benim yerinde duramayan, her işe yetişen zavallı annem, dört gün boyunca yüksek dozda ağrı kesicilerle (sanıyorum ilaçların büyük bir kısmı morfindi) bekletilmeye başlandı. Artık sabrı tükenmeye başladığında, pazartesi sabah ameliyata alındı. Ameliyatı sevgili doktoru Op.Dr.Recep ERDOĞAN ve ekibi sayesinde gayet güzel geçmiş, fakat sırt üstü kıpırdamadan yatmaktan fenalık geçiren annem ve bizim için sıkıntılı günler hala devam ediyor. Emboli riskinden dolayı taburcu edilmedik. Bekliyoruz... :((
Kdz.Ereğli Devlet Hastanesi 5 yıldızlı otel konforunda, alet edavat tam takım şahane bir hastane...Doktorlar, hemşireler, yardımcı elemanlar herkes çok ilgili...Özellikle anneme bir evlat şevkatiyle yaklaşan annemin sevgili doktoru Sayın Recep Erdoğan'a çokk teşekkür ederim.Hemşirelere ve ameliyat ekibine ayrıca çokk teşekkürler ..Sizler orada çok büyük bir başarı yakalamışsınız. Emeğinize sağlık......bir hastanın doktoruna güvenmesi, sevmesi apayrı bir duygu.....Artık sağ salimen evimize dönmek istiyoruz. Bu arada Sağlık Bakanlığından nakil için ambulans isteyeceğim. Bakalım nelerle karşılaşacağım...Onu da ayrı bir yayımında anlatırım...O kadar Suriyeli, Kuveytli,Iraklı ambulanslarla Ankara'ya taşınıyor..Bakalım aynı ilgiyi bizde görebilecek miyiz?
Ülkemin gündemi toz duman....Bu hafta anneler şehit olan evlatlarının acısıyla yanıp tutuşurken, bende annemin gözümün önünde çırpınmasına, yardım dileyen, dolu dolu gözlerine bakmamak için; ne konuşsam napsam diye düşünerek geçirdim.
Annem aspirini kalp doktorunun tavsiyesi ile kullanmaya başlamıştı. Bizde kullanırdık. Ben aspirinin bu kadar tehlikeli olduğunu hiç bilmiyordum... çok acı bir tecrübe ile öğrenmiş olduk....Umarım bir an önce gelmiş geçmiş olsun....
Kanı sulandırmak mı iyi sulandırmamak mı anlamadım gitti....Kalp krizinden ölmeyiz belki ama ameliyata girmemiz gerekirse eğer iç kanamadan gidebiliriz.
Bizim yaşadığımız bu acı tecrübeyi anlattığım bu yayın umarım birilerine faydalı olur. Herkese iyi geceler...sevgiler...