16 Aralık 2020 Çarşamba

SELANİK KOZANA KIRMIZIKÖY'ÜN GÜNÜMÜZ FOTOĞRAFLARI EŞLİĞİNDE BİR TÜRKÜNÜN HİKAYESİ


Selam
Aynı toprakların insanlarının dili de, acısı da, sevinci de, müziği de, kültürü de aynı....değişken olan milliyetleri, adları ve dinleri  

Aşağıda yazı Mehmet Söylemez'in "Yitik Vatanın Türküleri" adlı kitabından

................


"Müzikolog Mahmut Ragıp Gazimihal  Orta Anadolu kökenli bir Rum olan Bay Pavlaki'den duyduğu türküyü notaya alarak  derleme yapmıştır.  "Minarenin alemi" adlı türkü, ilk defa Orta Anadolu kökenli bir Rumdan derlenen türkü ünvanını taşımaktadır. 

Gazimihal, türkünün derlenme hikayesini şöyle aktarmaktadır;

"Bay Pavlaki bu türküyü,  Melitopulos'da  öğretmenlik yaparken, 1890'da Ürgüp'te bulunduğu sırada oranın Hırıstiyanlarından öğrenmiş. Türküyü yakanlar oralı Farazoğlu Mihail  veya onun kızları imiş. Farazoğlu Mihail kırnatacı idi, düğünlerde şenliklerde o civar İslâm ve Hırıstiyan köylerine çalgıcılarla birlikte giderek para kazanırdı"


Bu sözlerin arkasından bu müzisyen ve ailesinin Eğriboz (şimdiki adı Halkida) adasında mübadil olabileceğini belirtmiştir. Bugün adı geçen bölgede çok yoğun bir Ürgüplü nüfus bulunmaktadır. Ada üzerinde yaşadıkları en önemli merkezlerden birisinin adı Prokopi olan yerdir. Bu isim Ürgüp adının Rumlar tarafından telaffuzudur. Buradaki Türkçe konuşan Anadolu kökenli Rumlarla iletişime geçilmiş ve Farazoğlu ailesinden birilerine ulaşılmaya çalışılmışsa da başarılı olunamamıştır. Türküye ait sözler aşağıdadır.

Minarenin alemi
Kara kaşın kalemi

Kalem alıp gaşlarını yazdırayım aman
Gerdanına liraları dizdireyim aman
Seni alıp diyar diyar gezdireyim aman

Minare ince ince
Ölürüm görmeyince

Kalem alıp gaşlarını yazdırayım aman
Gerdanına liraları dizdireyim aman
Seni alıp diyar diyar gezdireyim aman



Buna benzer bir örnekte Pertev Naili Boratav tarafından verilmiştir. 1986 yılında basılan Ahmet Şükrü Esen derlemelerinin ikinci kitabı olan "Anadolu Türküleri" kitabının özsözünde Boratav; 
İç Anadolu bölgesinde sıklıkla varyantlarıyla karşılaşılabilen "Gesi Bağları" türküsü için şu notu düşmüştür.
"Bu kitap içinde oldukça zengin çeşitlemeleriyle yer alan "Gesi Bağları" türküsünün bendeki en eski izlenimi Birinci Dünya Savaşı'nın ilk yıllarına çıkar. Arapsun (şimdiki adı Gülşehri) da hanımların meclisine bilmem hangi sebepten Kayseri'den sürgün edilmiş genç bir Rum kadını da katılırdı ve başka türküler arasında bu türküyü dertli dertli söyler, dinleyenleri duygulandırırdı" diyor.



Ahmet Şükrü Esen'in derlemelerinde bu türkünün altı farklı varyantının sözlerini kayıt etmiştir. Bu türkü ve ileride değinilecek olan bunun gibi birkaç türkünün varyantları günümüzde İç Anadolu bölgesinde yaşayan Müslümanlar ve Yunanistan'da yaşayan mübadil Rumlar arasında hala söylenmekte ve  bilinmektedir"



***Farazoğlu Mihail hakkında ise; bölgede yaşayan Despina Bougukmanou, Farazoğlu ailesinin adının bazı insanlar tarafından bilindiğini ama aile bireylerine dair bir bilgi olmadığını belirtmiştir. Görüşülen diğer Rumlar'da ailenin soyadını değiştirmiş olma ihtimali ya da başka ülkeye göç etmiş olabileceğini belirtmişlerdir.














Kırmızıköy'den Anadolu'ya sadece 16 hane gelmiş. Tasfiye talepnamelerinin kimlere ait olduğu aşağıda listeledim. Mübadiller  Niğde ve civarına yerleştirilmiş. Kırmızıköy'ün sanırım adını toprağının kızıllığından almış.

                                                                                  Sevgilerimle



1- Manastır vilayeti Kozana livası Kırmızıköy'den gelen çiftçi Hurşit oğlu Abidin'e ait tasfiye talepnamesi
2-Çiftçi Cafer oğlu Ömer
3-Çiftçi Rahman oğlu Dizar
4-Çiftçi Rahman oğlu Hüseyin
5-Çiftçi Rahman oğlu Saadet
6-Çiftçi Hurşit oğlu Hayrettin
7-Çiftçi Emin oğlu Salih
8- Çiftçi Rahman oğlu Celalettin
9-Çiftçi Hamit oğlu Ömer
10-Çiftçi Rahman oğlu Şehabettin
11-Çiftçi Şehabettin oğlu Ramazan
12- Sait oğulları Hüseyin, Halil ve Selim
13-Çiftçi Hurşit oğlu Yakup
14-Çiftçi Hurşit oğlu Hasan
15-Çiftçi Süleyman oğlu Salih
16-Çiftçi Süleyman oğlu Şahin
17-Manastır vilayeti Kozana livası Kırmızıköy evkafına ait tasfiye talepnamesi
     

       
            
 





13 Aralık 2020 Pazar

JERVENİ MÜBADİLLERİ, SİNESON VE CEMİL KÖYÜNDE


"Saire-i Şahanede küşad edilen Kesriye Merkez Hastahanesi bahçesinde Heyet-i Sıhhıye ile beraber aldırılan fotoğrafıdır."
Rumi 10 Şubat 1319
Hicri 6 Zilhicce 1321
Miladi 23 Şubat 1904 

Tercüme için Kadir Canlı beyefendiye teşekkürler



Kesriye Hastahanesi Heyet-i Sıhhiyesi ile hastalarının fotoğrafı. a.g.tt(H-29-12-1321)

                          Sevgili hocam Yrd.Doç.Dr Leyla Kaplan'a sevgilerimle




JERVENİ MÜBADİLLERİ SİNESON VE CEMİL KÖYÜNDE
30 Ocak 1923 tarihinde Türkiye ve Yunanistan tarafından Lozan Barış Antlaşması görüşmeleri sırasında imzalanan”TÜRK VE RUM AHALİ MÜBADELE SÖZLEŞMESİ”dini inanç esasına dayandırılan nüfus değişimini temel almış. Bu antlaşma ile Anadolu’da yaşayan Ortodoks HIrıstıyanlarla -Yunanistan’da yaşayan Müslümanların yaşadıkları topraklardan zorunlu  göçe tabi tutularak yeni yerleşim yerlerine gönderilmeleri gerekliydi. Mayıs 1923 tarihinden itibaren, Türk arazisinde mütemekkin Rum Ortodoks dininde bulunan Türk teb’ası ile Yunan arazisinde mütemekkin Müslüman dininde bulunan Yunan teb’asının mecburi mübadelesi icra edilecektir. Bu eşhasdan hiçbirisi mezkur hükümetlerin müsadesi olmadıkça ne Türkiye, ne de Yunanistan’da tekrar ihtiyarı ikamet edemeyecektir” Antlaşma şartlarını uygulayan her iki hükümet, isteğe bağlı olmayan mübadelede, mübadil kişilerin o zamana kadar yaşadıkları yerlerde sahip bulundukları mal ve mülklerin gidilen ülkede karşılığı olarak dağıtım yapılacak mal ve mülklerden faydalandırılmasını da kararlaştırmıştı.               Düzenlenen” Mal Tasfiye Talepnameleri ”sonrasında toplulukların değişimi gerçekleştirilmiştir..

Jerveni köyüne ait talepnamelerde 165 hane olarak kayıtlara geçmiştir. Bunun nedeni; evlerin mübadele sırasında evli ve bekar kişileri temel alarak ,akrabalar arasında yaşanılan oda sayısına göre paylaşmalarıydı. Muhtelit Mübadele Komisyonu tarafından yapılan incelemede bu şekilde yazılması uygun bulunmuş, köylülerin Yunan hükümeti tarafından ve Anadolu Rum muhacirleri tarafından el konulan malları mümkün olduğunca dikkate alınmıştır.  
Kayıtlarda “MANASTIR VİLAYETİ FLORİNA LİVASI KESRİYE KAZASI JERVENİ KÖYÜ” olarak geçen Jerveni köyü sakinleri; Kendilerini Anadolu Selçuklu Devleti sonrasında, Karamanoğulları ve Aydın oğulları mirasçısı olarak görmektedir. Rumeli’nde Osmanlı’nın dayanak noktalarını oluşturan bir konumda yerleştirilen öncü topluluklardan biri olma özelliğine sahiptir...Yine muhtemeldir ki; Osmanlı kendisine boyun eğmeyecek isyancı Karaman beyliği ve diğer beyliklere mensup ve destekçisi topluluklarla birlikte gönderdiği topluluklara mensupturlar.. Konya-Karaman civarındaki halkın arasında Kayseri-Kırşehir-Konya-Antalya-Bolu vd. yerler ile  Ürgüp civarında yaşayan  Türk,boy ve oymaklarıyla bağlantılı olan gruplara dahil olan ve feth edilen yerlere( Kesriye çevresine) yerleştirilen  Jerveni köylülerinin ataları, ihmal edilen Türk topluluklarından biri olmalarına rağmen asimile olmadan kimliklerini koruyarak Rumeli’de varlıklarını sürdürmüşlerdir. Jerveni Köyünde bulunan Pomak Türkü Hristiyan köylülerle birlikte  uzun yıllar beraber yaşamış ve Osmanlı Devletine sadakatle hizmet etmişlerdir.. Yerleştikleri köylerin konumu itibariyle Kesriye kazası yollarının üzerinde, bu yolları ve Osmanlı askeri birliklerinin güvenli geçişini sağlayan, koruyucu  bir köy olması önemlidir.
 Dedelerimiz tarafından bize nakledilen gidiş hatıraları yok denecek kadar azdır. Osmanlı feth ettiği yerlere Anadolu’dan nüfus nakletmektedir. Köyleri dolaşan davetçiler(çığırtkan) aklı başında, eli silah tutan, cesur, zanaatkâr, adaletli kişilerin gönderileceğini duyurmaktadır. Bu çağrıya uyan ve gönüllü olarak feth edilen yerlere gitmek için yola çıkanlar önce Kesriye ve civarına yerleştirilir. Giden topluluğun başında Mehmet Hoca adlı bir kişi bulunmaktadır .Mehmet Hoca Kesriye’ye yerleştirilenler arasındadır ve liderlik ettiği cemaatine vaazlar vermektedir. Vaazlarında; 
"Gün gelecek gemiler havada yüzecek ,arabalar at, öküz  olmadan  yol alacak, bir aynadan bütün dünyayı görmek mümkün olacak ve insanlar birbirini görmeden konuşup anlaşacak ve gün gelecek babalar anneler çocuklarını tanımayacaklar  herkes birbirine karışacak, Kuran’da bunlar haber veriliyor" şeklinde konuşmalar yapmakta vaazlar vermektedir. Cemaatler onun anlattıklarından duyduğu rahatsızlığı şikayet konusu yapar. Bunun üzerine Mehmet Hoca yargılanır ve söylediklerini inkar etmesi istenir. Bu teklifi kabul etmeyen Mehmet Hocayı aklı melekelerini yitirmiştir diyerek Dersadete (Constantinopolis) akıl hastanesine gönderirler. Burada 6 veya 7 yıl tedaviye mecbur edilen Mehmet Hoca daha sonra af edilerek (muhtemel iyileşti denilmiş veya Padişah değiştiği için serbest bırakılmıştır) Kesriye’ye döner. Kesriye’de ki eşyalarını bir at arabasına yükleyen hocaya Kesriye’de kalması için rica edenler vardır. Bunlara cevap olarak rüyasında gördüğü yeri aramaya gittiğini söyleyen Mehmet Hoca orayı bulduğumda Kesriye bana gelecek cevabını verir. Bu sırada çocuğu konuşamayan ve yürüyemeyen bir kadın;
-Hocam kerametini göster diyerek çocuğunu verir. Çocuğu yanına alan Mehmet Hoca gider. Aradan geçen süre zarfında haber alınamayan hocanın daha sonra  Jerveni’nin kurulacağı yeri görünce benim rüyamda gördüğüm dere ve ağaçlar buradadır diyerek oraya yerleştiği duyulur .
Jerveni; Kuman-Kıpçak-Oğuncınır-Pomak Türklerinin sığındığı küçük bir köydür. Hıristıyan olmalarına rağmen Gök Tanrı inancını çeşitli ritüellerinde devam ettirmektedirler. Köye yerleşen Mehmet hocanın, zaman zaman malzeme almak için Kesriye’ye geldiği, fakat Kesriye’nin kapısından içeri girmeyip yaptığı listeyi ve bir miktar parayı içeri girenlere vererek alışveriş yaptığı anlatılmaktadır. Bu şekilde evini , çiftini kuran Mehmet Hocayı ziyarete giden cemaat mensupları hocadan haber getirip götürür. Günlerden bir gün Mehmet Hocanın şöhretini arttıran bir haber duyulur bu da hasta çocuğun iyileşip Kesriye’deki annesini görmeye geldiği şeklindeki haberdir. Hasta çocuğun iyileştiğini duyan pek çok kişi hastasını Jerveni’ye Mehmet Hocaya götürmeye başlar. Zamanla iyileşen hastalar ve aileleri Jerveni’ye yerleşmeye başlar. Osmanlı Devleti’nin idarecilerinin dikkatini çeken bu gelişme Jerveni’ye nüfus nakline sebep olacak ve buraya aileler yerleştirilecektir.
Köyde giderek artan Müslüman sayısından rahatsız olan hıristiyanlardan bazıları köyü terk ederek çevredeki köylere gideceklerdir. Köy kısa sürede gelişecek ve Osmanlı Devleti’nin üs olarak kullandığı köylerden biri haline gelecektir. Köyün çevresindeki diğer köyler Hıristiyan nüfus çoğunluğuna sahip köyler olduğu için Jerveni köyü burada Müslüman nüfusun çoğunlukta olduğu tek Türk köyü olarak  dönemin kaynaklarında yer alacaktır.

 Jerveni köylüleri, hayvancılık, çiftçilik ve ormanlık bir alanda olduğu için odunculuk yaparak  500 yılı aşan bir süre  burada hayatlarını sürdürmüşlerdi. Irk olarak bozulmamaları için Osmanlı’nın Jerveni köyüne gayrimüslimlerle  evlenmelerine müsaade etmediği bilinmektedir. Sadece Jerveni deresinin karşısında bulunan birkaç Müslüman  köyünden evlilik yapmalarına müsaade edilen köylülere, şehit kızlarıyla yaptıkları evliliklerde devlet tarafından "çeyiz tedarik etme" adı altında yardım edilmektedir. Evde erkek sayısı az ise; örneğin bir erkek evlat varsa oğlu ise bu kişi askerden muaf tutulmaktadır.. Ordunun istihbaratına yardım etmek, geçeceği yolların emniyetini sağlamak  ve kılavuzluk görevlerini  yapmakla  görevli olan Jerveni’lilerin meşe ağacının meyvesi palamut toplamaktadır. Meşe palamutunun  unu, boya ve derilerin tabaklanmasında ham madde olarak kullanılmasından dolayı bu ağaçlara bakmak ve çoğaltmak başlıca uğraşları olmuştur. Derenin bir tarafında yeni Jerveni köyü bulunurken terk edilen diğer yakada eski Jerveni köyünden sadece eski mezarlık kalıntısı  bulunmaktadır.


9 Ekim 2020 Cuma

7 MÜBADİL KARDEŞİN KÖYÜ YENİ HASAKÖY-ESKİ SASİMA

Ben Nail
-Selanik  Kozana'nın Üsküpler köyünde nüfus kayıtlarına göre 1900'de doğan  ama sıfırdan başlayacağı yeni hayatına, kağıt üstünde, tüm mübadiller gibi Temmuz 1912 de  doğmuş olan Nail.... 
-Doğduğu yerde  memleketinde ölememiş Hacı Rüstemoğullarından  Salim, Saadet, Niyazi, Sabri, Hatice ve Remziye adında 6 tane kardeşi olan Bey lâkaplı Nail....

    Mübadele kararını; köyümüzde yani Üsküpler'de, Hacı Rüstem mahallesinde, müştemilatlı iki katlı,üç odalı evlerinde yaşayıp, elli dönüm arazilerinde buğday, tütün, arpa, mısır, yulaf, mercimek yetiştirip, çiftçilik yaparken öğrendik. 600 yıldır anavatanımız olan Selaniği 1912'de kaybetmiştik. 1924 Mübadele kararına kadar geçen 12 yıllık sürede Türklüğümüzü ve dinimizi korumak için çok büyük mücadeleler verdik, bedeller ödedik. Bir taraftan geçimimizi sağlamaya çalışırken, bir taraftan da dağlarda köylerimizi korumak için çetecilik yaptık. Bir bilinmezliğin içinde varolmaya çalışıyorduk. Rumeli'de biz bunları yaşarken, Anadolu'da  yangın yeri gibiydi.Vatanımızın dört bir yanını işgalci devletler sarmıştı. 
    Hemşehrimiz Mustafa Kemal o cepheden o cepheye koşup savaşıyor, duyuyoruz ara ara zafer haberlerini....bekliyoruz Gazi Paşam ne zaman kurtaracak bizi.....bilemedi ki Gazi Paşam, Selanik Paşası  30 bin askerin kumandanı Hasan Tahsin'in, Selanik Valisi Nâzım paşa, Selanik Belediye Başkanı Osman Sait efendi, Selanik mevzi komutanı Muhittin Çanga ve Selanik'te ki ordunun tümen komutanlarının hepsinin ortak olacağı bir oyunlaşehri 20 bin kişilik Yunan ordusuna hiç savaşmadan el sıkışarak  teslim edeceğini....oysa silah altındaki askerlerin dışında, hepimiz çiftçiydik ama bizler savaşmayı bilen Rumeli akıncılarıydık, kimliğimizi ve  topraklarımızı korumak için bir araya gelir gerekirse  dünyaya meydan okurduk. 
Olmadı ama; Gazi Paşam ve yiğit komutanları Anadolu'yu kurtarmaya çalışırken bir avuç vatan haini  Selaniği  ve bizi verdi Yunana.......

Sonra sancılı acılarla dolu geçen 12 yıl.....ardından Lozan Barış Antlaşmasına ek olarak imzalanan mübadele sözleşmesini duyduk nedir, ne değildir bilemeden 14 Mayıs 1924'de  köyümüze Ömer Mümin adında komisyon üyesi geldi haber saldılar dört bir yana,  ahaliyi köy kahvesine çağırdılar. Kardeşlerimle gittiğimizde, köyün imamı Ahmet Şaban, aza Hasan İbrahim, aza Mustafa Yakub'un  eşliğinde mal varlıklarımızı yazdırdığımız tasfiye talepnamelerini doldurduk. 4 nüsha olarak dolduruldu birer nüshasını da bize verdiler. Yanımızdaki en değerli belgelerimiz bunlar oldu. 
Dediler ki; Türkiye'ye gittiğinizde malınıza karşılık mal alacaksınız. Aldık mı peki? hiç bilmiyorum....yaşadıklarımızın karşılığı oldu mu? tabii ki hayır....
Gemiden Samsun'a inip Anadolu'ya ayak bastığımızda yerleştirildiğimiz yer  Niğde Hasaköy'de bir Rum evi idi. 



Aşağıdaki çeşme işte o evin bahçesinde...şimdi ıssız, terk edilmiş ama onunda çok güzel günleri oldu. Çeşmenin süslemelerini Saadet'in oğlu Kerim yaptı. Hâlâ buz gibi suyu akar. 



Aşağıda benim torun Sertaç....önünde durduğu kapı kilerin kapısı üstünün süslemelerini yine  Saadet'in oğlu Kerim yapmış, hatta hiç kaybolmasın diye kapının üstüne kardeşi Gündoğan'ın ölüm tarihini saatine kadar yazmış




Evin mutfağı......



Avlu kapısı...
Selanik'de ki evin çift kanatlı porte kapısından çık gel  tek kanatlı bahçe kapısına......Hayat bize neler gösterdi.






Tam yerleştik derken 4 yıl sonra abim Salim karısı ve 2 kızı, kardeşlerim Sabri ve eşi, diğer kardeşim Niyazi, kızkardeşim Remziye 6.3.1928 tarihli emirname ile Adana'ya gönderildi. Biz 3 kardeş Saadet, ben ve Hatice Hasaköy'de kaldık. Sonrası ise hayata tutunma hikayesi......


Kardeşlerim Salim, Sabri ve Ben











Aşağıdaki liste Selanik Üsküpler köyüne ait  1914 seçmen kayıtları Üsküpler köyünün büyük kısmı Niğde Hasaköy'e yerleştirilmiş.

İşte böyle.....100 yıllık, iki vatanlı, acıklı bir hayat hikayesi....
Sevgilerimle


ÜSKÜPLER-KİLADA
ADI

LAKABI

BABA ADI

DOĞUM TARİHİ

İŞİ
1-
Asan

Keleş Oğlu
İbraim

1872

Çiftçi
2-
Abedin

Keleş Oğlu

İbraim

1875

Çiftçi
3-
Abdul

Kerim Keleş Oğlu

Osman

1879

Çiftçi
4-
Askan

Keleş Oğlu

Alüs

1875

Çiftçi
5-
Abedin

Katis Oğlu
Sali

1890

Çiftçi
6-
Asan

Talhauh Oğlu

Kerim

1884

Çiftçi
7-
Amet

Haci Mustafa

Adem

1872

Çiftçi
8-
Abedin

Pasali Oğlu

Resul

1869

Çiftçi
9-
Ahmet

Haci Rüstem

Seban

1866

Çiftçi
10-
Veli

Pasali Oğlu

Memet

1874

Çiftçi
11-
Yusuf

Mati Oğlu
Karanfil

1869

Çiftçi
12-
Yasin

Kati Oğlu

Simsedin

1886

Çiftçi
13-
Yasar

Haci Mustafa

Memet

1864

Çiftçi
14-
Yusuf

Haci Rusin

1851

Çiftçi
15-
Zekirya

Haci Rüstem

Yunus

1879

Çiftçi
16-
Hksan***

Kati Oğlu

Memet

1889

Çiftçi
17-
Hlıas

Koca Bekir

Asan

1864

Çiftçi
18-
Kasim

Haci Rüstem Oğlu

Mumin

1881

Çiftçi
19-
Karaman

Kadir Oğlu

Semsidin

1875

Çiftçi
20-
Karamfil

Kadir Oğlu

Memet Ali

1842

Çiftçi
21-
Muimin

Keleş Oğlu

İbraim

1889

Çiftçi
22-
Mustafa

Kati Oğlu

Karanfil
1886

Çiftçi
23-
Mumin

Haci Mustafa
Adem

1889

Çiftçi
24-
Mustafa

Haci Mustafa

Yakup

1865

Çiftçi
25-
Memet

Haci Mustafa

Sali

1882

Çiftçi
26-
Murvet

Pasali Oğlu

Ali

1889

Çiftçi
27-
Murat

Haci Rusem

Mimin
1874

Çiftçi
28-
Memet

Pasali Oğlu

Suliman

1849

Çiftçi
29-
Necip

Keleş Oğlu

Sali

1866

Çiftçi
30-
Omer

Haci Rüstem Oğlu

Mimin
1889

Çiftçi
31-
Usein

Haci Rüstem Oğlu

Yusuf

1869

Çiftçi
32-
Osman

Papali Oğlu

Resul
1881

Çiftçi
33-
Uzeir

Pasali Oğlu

Resuf

1882

Çiftçi
34-
Usein

Kati Oğlu

Sali

1864

Çiftçi
35-
Omer

Kati Oğlu

Karamfil

1869
Çiftçi
36-
Oruts***

Sakali Oğlu

İsa

1889

Çiftçi
37-
Osman

Keleş Oğlu

Sali

1861

Çiftçi
38-
Bayram

Haci Rüstem Oğlu

Mimin

1879

Mürid
39-
Rızas***

Keleş Oğlu

Yasar

1889

Hizmetçi                                                                                                                            
40-
Recep

Keleş Oğlu

Yasar

1893
Çiftçi
41-
Ramazan

Koca Bekir

İlias
1892

Çoban
42-
Recep

Talhaut Oğlu

Halil

1884

Çiftçi
43-
Sebıdin

Kati Oğlu

Karaman

1857

Çiftçi
44-
Sercis***

Kati Oğlu

Memetali

1884

Çiftçi
45-
Sefket

Haci Mustafa

Yakup

1888

Çiftçi
46-
Sali

Haci Oğlu

Abti

1859

Çiftçi
47-
Sali

Pasali Oğlu

Karamfil
1870

Çiftçi
48-
Sali

Pasali Oğlu

Arif

1871

Çiftçi
49-
Sadık

Pasali Oğlu

Zulfikar

1876
50-
Seban

Pasali Oğlu

Resul

1882

Çiftçi
51-
Sulüman

Rustem

Hatgi***

1847

Çiftçi
52-
Temir Ali

Koca Bekir

Usein

1889

Çoban
53-
Tursun

Pasali Oğlu

Halil

1872

Çiftçi
54-
Celadin

Pasali Oğlu

Omer
1866

Çiftçi
55-
Çamali

Pasali Oğlu

Zulfikar

1864
Çiftçi
56-
Cafer

Pasali Oğlu

Memet

1869

Çiftçi
57-
Tair Haci

Rustem

Omer

1859

Çiftçi
58-
Halil

Talhaul Oğlu

Ramadan

1854

Çiftçi
59-
Haci i Veli

Haci Rustem

Seban

1859

İmam


BU BİR MÜBADELE HİKAYESİNİN ANLATILDIĞI RADYO HİKAYESİ

KOZANA HATIRALARI......

Selam Mübadil insanların fotoğraflarıyla birlikte bir mübadele hikayesi anlatımı burada....Bakalım kimlerle ortak hikayelerimiz var?...